L A R A W A N

VII

Umaapoy ang aking pagkataong kayo'y tinataboy.

pati ang pakikitungo sa iba ay parang nagbabagang apoy.

kung gano kainit ang pagmamahal ko sainyo noon ganon kainit ang ulo ko ngayon.

tuwing ako'y kakausapin ng aking lola sya'y nababato ko ng mga salitang nagbabaga.

pasensya kana lola talagang ang aking mga salita ay talagang isinadya upang tumigas ang puso na pinutok nila ng parang bula.

pag ako'y nagbura ng masasayang ala ala sisiguraduhin kong walang matitira ni isa.

lahat ng pwedeng gawing bato gagawin ko.

wag lang masaktan ulit ang puso't isipan ko ng dahil sainyo.

mga larawan nila ay muli kong kinuha , pinunit lahat hanggang wala nang mukang makita sakanila.

galit na galit at sobrang pait
ngunit napakasakit na di ko na malalabasan ng nararamdaman ang mga larawan

ngunit kaylangan ko na silang kalimutan.