Will you come back to me?

Part 3

"ကေလး..''

႐ွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ လႊင့္ေမ်ာေနတဲ့စိတ္ေတြကို

ျပန္စုစည္းကာ.. ဟိုဒီၾကည့္မိေတာ့....

ပတ္ဝန္းက်င္က ပကတိတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္..

ခုနက ဝင္လုဆဲေနမင္းႀကီးေတာင္.. ပင္လယ္တစ္ဖက္ကေန ႏႈတ္ဆက္လ်က္ထြက္ခြာသြားေလၿပီ..

ထိုင္ေနရာမွ မတ္တပ္ရပ္ကာ... ဟိုဒီၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ဝန္းေထာင့္မွာ

အရိပ္တစ္ခုက ျဖတ္ခနဲေပၚလာသည္.....

႐ုတ္တရက္ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားေသာ ရင္ကို အသာထိန္းကာ.

ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိေတာ့... ဘာဆိုဘာမွ မ႐ွိ...

ျဖတ္သြားျဖတ္လာ... လူမ႐ွိ..

ေခြးတစ္ေကာင္.... ေၾကာင္တစ္ျမႇီးမ႐ွိ.....

ၿမိဳ႕နဲ႔အလွမ္းကြာေဝးၿပီးေတာ့... ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲတဲ့ေနရာ...

ဒီေနရာကို ေတာ္ရံုနဲ႔ေတာ့ ႐ွာမေတြ႔ႏိုင္..

အတူလာမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့တဲ့.. သူမွလြဲ၍...
.
.
.
.
ေနမင္းကြယ္ေပ်ာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္... လေရာင္ထြက္ေပၚလာသည္..

သိပ္လွပတဲ့ လေရာင္နဲ႔အတူ...

ပင္လယ္ေလ တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္ေနတဲ့ လူသိပ္မ႐ွိတဲ့ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္....

လမ္းေလွ်ာက္ေနလိုက္မိသည္....

(Channie.... ငါမရွိေတာ့ရင္.... တစ္ေယာက္တည္း မေနနဲ႔ေနာ္...)

သူက ေသခ်ာမွာခဲ့ေပမဲ့ သူ႔စကားကို နားမေထာင္ျဖစ္ျပန္ဘူး....

အခု က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္းပဲေလ....

က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္စြာ လူ႔ဘ၀ႀကီးကို မျဖတ္သန္းဖို႔ သူ အတန္တန္မွာခဲ့ေပမဲ့လည္း အခုေတာ့...

တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတုန္းပဲ.....

က်ေနာ့္ရင္ထဲက သူ႕ေနရာကို.... ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေပးလို႔မရေသးဘူးေလ....

မဟုတ္ေသးဘူး.....

က်ေနာ္က ေနရာမေပးတာမဟုတ္ဘူး.....