Childhood Friends turn into LOVE (ON HOLD)

chaptie 8: Already Arrived in...KOREA

>>>After 123456789 hours<<<

Gen POV

Sa wakas nakarating na rin kami here in South Korea at si Avah tulog pa rin, tulog mantika talaga toh kahit kailan. Ung dalawa nga nakababa na, buti na lang mabait ako kung hindi iniwan ko na rin siya dito. Pumunta ako sa harap niya at pilit ko siya ginigising, pero kahit anong pagyugyug ko sa kanya wala pa rin. HAY! Ibang klase talaga toh matulog. -_- Aish… bahala ka nga dyan. Tapos lumabas na ako at nakita ko na din ung magsusundo sa min.  Paglapit ko dun nagtaka nman si Gie kung bakit di ko kasama si Avah kaya…

“san si Avah, bat di mo siya kasama?”- nagtatakang tanong ni Gie

“ayaw magising…”-maikling sagot ko

“WHAT?!”-silang dalawa

“ipabuhat nyo na lng siya, sa itsura nya kasi kanina malabong magising siya”-paliwanag ko

“okay, sasabihin ko lang dun sa bago nating butler na mag utos ng bubuhat kay Avah”-then pumunta na si Gie

Ako naman pumasok na sa van at nandun na rin si Jess sa loob at talagang tinuloy niya ung tulog niya dito… hay nako naman. Then biglang bumukas ung pinto nung van at pinasok ang isa pang tulog ano ba tung dalawang toh.

“ang lamig sa labas, *bbrrrrr*”-sabi ni Gie at agad na siyang pumasok

Winter nga pala ngaun dito sa Korea, buti na lang palagi akong naka coat pero di pa rin toh enough. Tapos pumasok ung bago yata naming butler at binigyan nya kami ng mga makakapal na coat.

“young ladies ito po isuot nyo muna para di kayo masyadong lamigin”-sabi nung butler  kaya sinuot na nmin, pinatung na lang naming sa dalawa ung coat nila then nagising naman na si Jess pero tung si Avah tulog pa rin.

Di pa rin kami umaalis kasi inaayos pa kasi nila ung mga gamit namin pero after 3 mins. umalis na rin kami.

"ano kaya ung itsura ng magiging bahay natin?"-sabi ni Jess habang nagiisip,hindi na lang ako umimik pero tung si Gie sumagot agad sakanya...

"kami pang tinanong mo, baka alam namin..."- medyo sarcastic na sagot nman ni Gie

kahit kailan talaga tung mga toh...HAY!!!...tsk...tsk...tsk...

Gie POV

grabe ang lamig talaga dito. tapos walang nagsasalita ang tahimik pero it doesn't matter sanay naman ako pero ung isa hindi na siguro nakatiis pa kaya nagsalita na...

"ano kaya ung itsura ng magiging bahay natin?"- pagtatanong ni Jess, magtatanong na nga ung obvious pa na hindi namin alam, hay nako naman...JESS

"kami pang tinanong mo, baka alam namin..."- sarcastic na sabi ko sa kanya kaya di na siya nagsalita pa 

After nun tahimik ulit. After 12345 years nagstop na ung van at binuksan na ni butler ung door.

“welcome to your new home young ladies.”- at bumaba na kami at itong si Avah di pa rin nagigising, kakaiba talaga siya matulog…HAY!!! -_- . ung dalawa nga nauna nang pumasok, excited eh

Kinalbit kalbit at niyugyug-yugyug ko na lang si Avah para magising na at ang luka ganito ang itsura…

-_-     --->   =_-    --->    - _=   --->   -_-    “ mmmm…where are we?”  

“Ibukas mo kaya yang mga mata mo noh…bilis!”  O_-   --->    -_O   --->  O_O  

“anong ginagawa natin dito?, diba kanina nasa plane tayo.”-pagtatanong ni Avah

“bilisan mo na lang dyan at sumunod ka sakin”-utos ko masyado bang bossy…

“ay nga pala isuot mo yan kung ayaw mong lamigin”- pahabol na sabi ko sa kanya sabay turo sa makapal na jacket na bigay kanina ni butler.