Together for fame or not?[1]

18o κεφαλαιο

Έχω κολλήσει υπερβολικά πολύ με το 'It's everyday bro'

It's everyday bro
It's everyday bro
It's everyday bro
I SAID IT'S EVERYDAY BRO

Okey,σκάω

************************************

Ο ενοχλητικός ήχος ηχεί πάλι στα αυτιά μου..

Χτυπάω με το χέρι μου το ξυπνητήρι δίπλα μου...

Σταματάει να χτυπάει επιτέλους και κλίνω τα μάτια μου με τα χέρια μου

"Σήκω Lor!"φωνάζει η μαμά μου έξω από το δωμάτιο..

"Loren με λένε μαμά!"φωνάζω και εγώ

"Ωραία,όπως και να σε λένε,σήκω!"φωνάζει

Μου την σπάνε να με φωνάζουν Lor..

Είναι το μισό όνομα μου,για ποιο λόγο να με φωνάζουν έτσι?

Κόβουν το όνομα μου και είναι σαν να μιλανε στο μισό μου σώμα..

Βασικα,αυτό γίνετε..

Δεν με ξέρουν καλά..

Όλοι θέλουν να βλέπουν τον καλό εαυτό μου!

Με ξέρουν μισή..

Κουνάω το κεφάλι μου γρήγορα προσπαθοντας να διώξω τις ηλίθιες σκέψεις μου...

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και κατευθύνομαι προς το μπάνιο..

Μπαίνω μέσα και αφαιρώ τα ρούχα μου..

Κάνω ένα γρήγορο ντουζ και τυλιγομαι με το άσπρο μπουρνουζι μου

Βγαίνω γρήγορα και ψάχνω ρούχα..

"Μαμαααααα!!"τσιριζω

"Να καλέσω ασθενοφόρο?"ρωτάει ενώ μπαίνει τρέχοντας στο δωμάτιο

"Όχι..έλα να με βοηθήσεις!"της λέω και με πλησιάζει

"Εγώ θες να σε βοηθήσω με τα ρούχα?"το στόμα της ανοίγει διάπλατα

"Ναι μαμά,σου έχω δώσει πολλές ευκαιρίες πιο παλια για να με βοηθήσεις και απετυχες...οπότε αυτή την φορά πρόσεχε!"λέω και γελάω ελαφρά στο τέλος

Κουνάει το κεφάλι της καταφατικά και ψάχνει στην ντουλάπα μου...

"Αυτά νομίζω είναι τέλεια!"λέει χαρούμενα και μου βγάζει τα ρούχα -ο θεός να τα κανει- από την ντουλάπα..

Μου βγάζει λοιπόν ενα πουλόβερ με κλειστό λαιμο χρώμα φούξ και ένα παντελόνι πορτοκάλι...

Ναι καλά καταλάβατε παλιά η μαμά μου,μου ψώνιζε τα ρούχα..

"Καλά,άστο μαμά!Θα βρω μόνη μου!"λέω και της περνώ τα ρούχα