Together for fame or not?[1]

42ο κεφαλαιο

Ομγ αλλά 3 κεφς και πάμε στο δεύτερο βιβλίο I'm so happy!

Θέλετε δεύτερο βιβλίο ή όχι?

***********************************
"Jacob"εβαλα το χέρι του πάνω στον ώμο του σταματοντας τον και μπήκα μπροστά του.

"Mην με αφήνεις έτσι,σε παρακαλώ"

Προσπάθησε να τραβηχτεί από εμένα όμως δεν τον άφησα.Δεν μπορώ να τον αφήσω να φύγει έτσι.

"Μην μου θυμώνεις μωρό μου"ψελλισα αργά και σιγανα ενώ τα μάτια μου βουρκωσαν.

Τράβηξε τον εαυτό του απότομα προς τα μπροστά και το χέρι μου έφυγε από τον ώμο του.Οχι.Οχι πάλι.

Έφυγε περπατοντας γρήγορα.Τα χάλασα όλα πάλι γαμωτο.

Έκατσα σε ένα παγκάκι δίπλα μου και άφησα τα δάκρυα μου να τρέξουν από τα μάτια μου.Ενιωθα απαίσια!

Οι άνθρωποι περνούσαν και ένιωθα τα αδιάκριτα βλέμματα τους πάνω μου.Δεν με ένοιαζε όμως,αυτό που με ένοιαζε ήταν αυτός.

Έπρεπε κάτι να κάνω αλλά τι?Προσπάθησα να τον σταματήσω αλλά ήταν προφανές ότι δεν ήθελε ούτε να με δει.Και έχει και δικιο αυτή την φορά.

Η ώρα είχε περάσει αρκετά και έπρεπε να πάω σπίτι.Γιατι τι θα γινόταν αν καθόμουν εδώ?

Μάζεψα όλη μου την δύναμη για να σηκωθώ και σκούπισα βιαστηκα τα δάκρυα μου.

Ξεκίνησα να περπατάω με προορισμό το σπίτι μου.Τα δάκρυα μου δεν σταματούσαν όσο περπατούσα.Απλα δεν άντεχα αλλο.

Έφτασα εξω από το σπίτι μου κι κοίταξα την λευκή πόρτα.Ανοιξα με τα κλειδιά μου και μπήκα μέσα,κλείνοντας την με το πόδι μου.

Ανέβηκα τα σκαλιά και άνοιξα την πόρτα.Η ανάσα μου κόπηκε από το απρόσμενο θέαμα.

Ο Jacob ηταν καθισμένος σε μια πολυθρόνα δίπλα από το κρεβάτι μου.Μα πώς στο καλό βρέθηκε εδώ?

"J-jacob?"τραυλίσα το όνομα του ενώ ανοιγοκλεισα τα μάτια μου στην προσπάθεια μου να καταλάβω αν όλο αυτό ήταν αλήθεια.

Μόλις κατάλαβε την παρουσία μου το βλέμμα του έπεσε πάνω του και το σαγονι του σφυχτηκε κάνοντας τις γωνιές του προσωπου του να γίνουν εντονότερες.

Σηκωθηκε αλλά δεν έκανε ούτε ένα βήμα προς το μέρος μου.Εμενε σταθερός στην θέση του.