Yeni Hayatım

Muhteşem

-Selen-

'Aklım çok karıştı,ne yapacağımı bilmiyorum.Ne diyeceğimi bilmiyorum.Acaba bende onu seviyor muyum? Sevsem bile onun kadar sevememki.Beni bir kere görmüş ve aşık olmuş,ne yapmalıyım Eylül bana bir şey söyle.'

'Selen bu harika bir şey,düşünsene seni sadece bir kere görmüş ve aşık olmuş,resmini almış,hergün onu yanında taşımış,senin evini hatta odanı o seçmiş.Selen Burak'ı sakın kaçırma derim.Baksana anlattığına göre iyide birisi.Daha ne olsun Selen?'

'Biliyorum,bu çok güzel bir şey ama onu tam anlamıyla sevmiyorumki ben sadece hoşlanıyorum.Yani ben onu sevmeden olmazki.'

'Bak Selen sevmiyorum demiyosun,hoşlanıyorum diyorsun,zamanla sende seveceksin emin ol.'

'Bilmiyorum Eylül,kafam çok karışık.Onu üzmektende korkuyorum.'

'Bak onu üzmekten korkuyorum diyorsun.Demekki sende seviyorsun ama daha yeni olduğu için korkuyorsun,tam tanımıyorsun çünkü.'

'Ne yapmalıyım sence?'

'Bence denemekten zarar gelmez ki dediğim gibi sende zamanla seveceksin.'

'Hala tam karar vermiş değilim.Neyse Eylül ben yemeğe iniyorum.Teşekkürederim.Sonra görüşürüz.'

'Ne demek canım,görüşürüz.'

Babam;

'Ne oldu kızım?Durgun gibisin.'

'Yorgunum biraz.Yemesem olmaz mı?'

'Saçmalama kızım,dahaca tam iyileşmedin bile.Lütfen yemeğini ye.'

'Ya baba hiç yiyesim yok.'

'Selen lütfen.'

'Off tamam baba.'dedim zorla yiyordum,Burak ve söyledikleri aklımdaydı.Biraz ani olmamış mıydı?

Sonunda yemeği bitirdim.

'Baba ben odama çıkıyorum,biraz dinleneceğim.'

'Tamam kızım,odanın camınıda kapat,hasta olma yine.'dedi.Bende odama çıktım.

Telefonum çalıyordu.Ekrana baktığımda 'Burak'yazdığını gördüm,acaba açsam mı?En iyisi açmamak ya da açsam mı?En iyisi açayım.

'Efendim.'dedim.

'Selen nasılsın?'dedi Burak.

'İyiyim.'dedim.

'Selen ne desem bilmiyorum biraz ani oldu ama bunları bilmen gerekiyordu.'

'En iyisini yaptın Burak.'

'Yani benden soğumadın değil mi?'dedi Burak.

Güldüm;

'Saçmalama neden senden soğuyayım.'

'Ahh işte buna sevindim.'

'Burak ben bir karar verdim.'

'Karar verdin mi?Evet Selen seni dinliyorum.'dedi Burak heyecanla.

'Ya da dur sen en iyisi kapının önüne gel.Ben orda bekliyorum seni.'dedi haklıydı,yüz yüze söylemem daha doğru olurdu.

'Tamam.'dedim ve üzerime bir şeyler takıp aşağı indim.

Babam;

'Ne oldu kızım nereye?'

'Çikolata almaya gidiyorum baba.'

'Tamam dikkatli ol.'

'Tamam baba.'dedim ve evden çıktım.