me? ~Park Jimin~

11.

Ik schrik wakker.

Laat het een droom zijn. Laat het een droom zijn. Laat het een droom zijn.
Herhaal ik in mijn hoofd.

Ik kijk rond en zie een vreemde kamer.

"shit" fluister ik.

Nadat Jimin me gister bij mijn keel greep viel ik flauw. Uit angst en paniek. Nu ik wakker ben en me besef dat ik geen idee heb waar ik ben, weet ik dat Jimin de grootste fout uit mijn leven is. Ik had moeten zien aankomen dat hij geen persoon voor me is. Ik liet me te snel mee slepen. Dat is nog nooit eerder gebeurt. Hij wist gewoon precies waar hij mee bezig was al die tijd. Wie weet hoe erg mijn leven nu gaat veranderen aangezien ik geen idee heb wat er met me gaat gebeuren. Hij kan alles met me doen zolang mensen me niet missen.

Ik rek me uit en voel in mijn broekzakken.

Niks.

Geen telefoon.

Ik sluit even mijn ogen en masseer mijn slapen met mijn vingertoppen.

Hoe kom ik hier weg.

Ik schrik op als de deur open gaat. Ik kijk Jimin geschrokken aan en kruip zo ver mogelijk bij hem vandaan.

"Hey" zegt hij zacht waarna hij op het puntje van het bed gaat zitten.
"Wil je wat eten?" Vraagt hij gelijk daarna.

"Nee bedankt" antwoord ik bot.
"Breng me gewoon naar huis"

"Dat kan ik helaas niet doen" antwoord hij zacht.

"Vertel me dan waarom niet!"

"Ik ben niet mezelf. Er zit een donkere ziel in mij. Iets wat mij bestuurd van binnen. Ik kan er niet te veel over zeggen want dan onderbreekt hij me, maar ik weet alleen dat jij me kan helpen. Jij bent de persoon waar ik echt verliefd op ben. Je hoeft alleen maar-" stopt hij waarna hij opstaat en weg loopt.

Ik blijf in shock achter.

Wat is er net allemaal verteld.

"Niet zichzelf, ziel van binnen, ik kan helpen" fluister ik in mezelf.

Hoe kan ik helpen?! Ik heb antwoorden nodig!

"Hou van me"
"Lach met me"
"Huil met me" hoor ik ineens in mijn hoofd.

Ik zet mijn handen in mijn haar door een soort aanval van paniek.

"Hoe komen die stemmen in mijn hoofd?!" Schreeuw ik hard op.

Ik haal heel snel en onrustig adem waarna ik paniekerig om me heen kijk.

Ik moet hier weg!

Ik ren naar het raam en merk dat die met een sleuteltje op slot zit.

Ik draai me om en loop naar de deur. Ik doe de deur klink langzaam omlaag en tot mijn verbazing gaat de deur ook nog open.

Ik ren door de kleine gang en trek de conclusie dat het een erg klein huis moet zijn. Ik open de eerst volgende deur en zie een kleine badkamer met een douche en een toilet. Als ik de tweede deur open en een bureau zie staan met allemaal vol geschreven papieren hoor ik voetstappen de trap op komen. Ik sluit de deur achter me en kruip onder het bureau. De kamer heeft geen ramen dus het is volledig donker. Ik hoop dat verschillende deuren worden geopend en weer gesloten tot ik deze deur open hoor gaan. Ik hou mijn adem in terwijl het licht aan gaat.

Ik wordt bij mijn enkel gegrepen waarna ik wild begin te spartelen.

"Laat me los klootzak!" Schreeuw ik tot ik Jimin me met geschrokken ogen zie aankijken.