Don't give up

Επίγεια θεά στα μάτια του.

Εγώ πλέον βρισκόμουν κάτω με την Κέιτι & τους περίμενα να κατεβούν. Είχα επιλέξει ένα φόρεμα σε μπεζ αποχρώσεις με ροζ κουφετί γόβες ίδιου χρώματος με την τσάντα μου. Επέλεξα να δώσω έναν ελαφρύ κυματισμό στα μαλλιά μου.
-Μα καλά που είναι;
-Που να ξέρω μάτια μου; Λογικά επάνω.. Θα έρχονται..
Η Σκάρλετ ήταν στις σκάλες. Περίμενε τον Στέφαν για να κατεβούν μαζί. Όσο τους περιμέναμε ένα μήνυμα από τον πατέρα μου ήρθε «Πρέπει να έρθεις στην εταιρία. Αμέσως.»
-Όχι ρε..
-Τι έγινε;
-Μπορείς να έρθεις μαζί μου στην εταιρία; Θα πάρουμε την Σκάρλετ να μας συναντήσουν σε ένα καφέ εκεί..
-Φυσικά.. Πάμε..
Με την Κέιτι βγήκαμε στο δρόμο & ο σοφέρ μας άνοιξε την πόρτα.
-Άλεξ.. Στην εταιρία πήγαινέ μας..
Η Κέιτι πήρε την Σκάρλετ
-Έλα Σκάρλετ.. Φεύγουμε για την εταιρία..Κάτι έτυχε θα σου εξηγήσουμε.. Πάρε τον Στέφαν και ελάτε στο καφέ που είναι εκεί κοντά..
-Εντάξει..

*Scarlett POV* 1
-Εντάξει..
Ήρθε ώρα μου.. Είμαι μόνη μαζί του. Ναι είναι αδερφή μου αλλά αυτόν τον άνδρα τον ήθελα από την πρώτη στιγμή που τον είδα.
-Στέφαν..Έρχεσαι ένα λεπτό;
Ήρθε επάνω & κοντοστάθηκε στην πόρτα.
-Λέγε..
-Ξέρεις, τα κορίτσια πρέπει να πάνε στην εταιρία, & εμείς μπορούμε να τις περιμένουμε μέχρι να τελειώσουν & μετά πάμε για καφέ.. Τι λες;
-Εμ..Εντάξει.. Αν και θα ήταν προτιμότερο να πάμε σε κάποια καφετέρια να περιμένουμε;
-Μπα μωρέ.. Ας καθίσουμε εδώ..
Έβγαλα το jacket μου & ξάπλωσα στο κρεβάτι.. Έμεινα με το τοπάκι που διέγραφε στο στήθος μου. Ο Στέφαν με κοιτούσε & ύστερα έκανε μερικά βήματα μέσα στο δωμάτιο. Όχι που θα μου αντιστεκόταν.. Άλλωστε πολλοί θα ήθελαν να πάνε μαζί μου.. Εγώ βέβαια ήθελα μόνο τον Στέφαν.. Τόσα χρόνια σκατά υπομονή για να μην πάθει τίποτα η Αμάντα..
-Δεν έρχεσαι να καθίσεις;
-Που εκεί μαζί σου; Μην σε ξεβολέψουμε Σκάρλετ..
-Χαρά μου, Στέφαν..
Του είπα, ενώ σηκώθηκα & κάθισα στο κρεβάτι. Συνέχιζε να με κοιτά σαν χάνος. Πως γίνεται να μην έχει καταλάβει;
-Θέλεις κάτι Σκάρλετ;
-Πολλά θέλω..
Σηκώθηκα γονατιστή στο κρεβάτι & τον κόλλησα επάνω μου.
-Όπα όπα κάτσε..
-Κάθομαι Στέφαν..
Άρχισα να του φιλάω τον λαιμό. Ήξερα πόσο πολύ του άρεσε αυτό. Εκείνος στην αρχή αντιστάθηκε, αλλά μετά απλά αφέθηκε..
-Ξέρεις ότι δεν είναι σωστό έτσι;
-Ποιος το κρίνει το σωστό & το λάθος; Αφέσου μωρό μου.. Μπορεί να σου αρέσει..
Του έβγαλα την μπλούζα & άρχισα να φιλώ το στέρνο του μέχρι που έφτασα στο V του. Εκεί έγινε πανικός. Ο Στέφαν ήδη ανάσαινε βαριά και είχε γύρει το κεφάλι του τέρμα πίσω.
-Σκάρλετ.. Μη..
-Σςς.. Αρκετά..
Είπα μέσα από τα δόντια μου όσο τον φιλούσα ξανά μέχρι που ανέβηκα επάνω. Πέρασα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του & τον κοίταξα. Αυτά τα μάτια.. Παναγία μου!
-Σκάρλετ.. Είσαι πειρασμός.. Ναι δεν λέω αλλά.. Μην το συνεχίσεις άλλο..
-Γιατί; Θα με κάνεις ντα;
-Όχι.. Θα κάνω κάτι που ίσως να το μετανιώσω.. Ειλικρινά σταμάτα..
-Μμ, για να το σκεφτώ.. Η απάντηση είναι όχι!
Τον φίλησα τόσο έντονα που δεν άντεξε με πέταξε στο κρεβάτι & μου έβγαλε τα ρούχα. Το σώμα μου πλέον ήταν ημίγυμνο με τα μαύρα σατέν εσώρουχά μου και εκείνος κοιτούσε αποχαυνωμένος.. Όμως μόνο κοιτούσε. Πετάχτηκε από το κρεβάτι & βγήκε από το δωμάτιο. Έβαλε την μπλούζα του & εγώ έμεινα εκεί στο κρεβάτι να κοιτώ το κενό. Με είχε απορρίψει κανονικά. Κανείς δεν το κάνει αυτό σε μια Hervey!!