"Πόσο αντέχεις μακριά μου;"

29 6 2
                                    

Οι ώρες πέρασαν και εγώ με την Σκάρλετ ήμουν έτοιμη. Το ίδιο και ο Χάρυ. Θα περνούσαμε να πάρουμε την Κέιτ και ύστερα θα πηγαίναμε για φαγητό.
" Άντε Αμάντα.. Κατέβα επιτέλους!"
Ακούστηκε η φωνή του Χάρυ από το σαλόνι. Για κάποιο περίεργο λόγο εγώ ήμουν στο μπαλκόνι και κοιτούσα το απέναντι σπίτι. Ήθελα να ήξερα σε ποιον ανήκε.. Ένα οικόπεδο παλιό με ένα σπίτι έτοιμο να καταρρεύσει.. Απορώ αν θα έμενε κάνεις εκεί μέσα..Εγώ πάντως όχι.
Κατέβηκα βιαστικά τις σκάλες και πήρα από την καρέκλα του σαλονιού την τσάντα μου.

Επέλεξα να βάλω μια φούστα φλοράλ με ένα μαύρο τοπ και μαύρα πέδιλα

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

Επέλεξα να βάλω μια φούστα φλοράλ με ένα μαύρο τοπ και μαύρα πέδιλα. Η τσάντα μου ένα clutch μαύρο με χρυσή αλυσίδα. Τα μαλλιά μου ελαφριές μπούκλες αντί για κοσμήματα και το μακιγιάζ μου ένα ελαφρύ ροζ με nude αποχρώσεις ταιριαστό με την φούστα μου. Όχι πολύ έντονο κραγιόν.
Χαμογέλασα αχνά στον Χάρυ και βγήκαμε και οι τρεις από το σπίτι. Περπατώντας το μονοπάτι με τις πλάκες πάλι κοιτούσα το σπίτι που ήταν δίπλα ακριβώς από το δικό μας.
" Άκουσα πως το αγόρασαν. Αύριο ξεκινά η ανακαίνιση". Άκουσα τον Χάρυ να το λέει στην Σκάρλετ ενώ εκείνη δεν απάντησε τίποτα.
..........
Η ώρα ήταν πλέον μια το ξημέρωμα και η επόμενη ήταν Σάββατο. Δεν πήγαινα τα Σάββατα στο γραφείο. Δούλευα από το σπίτι. Τον τελευταίο μήνα είχαμε αναλάβει την οικοδόμηση ενός εργοστασίου πετρελαίου έξω από το Καναδά και ενός ξενοδοχείου στο κέντρο της πόλης. Πάρα πολύ δουλειά..
Η Κέιτ θα έμενε στο σπίτι μου και έτσι θα ξυπνούσαν όλοι μαζί να δουλεύαμε στα σχέδια για το ξενοδοχείο.

Επιστρέφοντας σπίτι άκουσα την Κέιτ να λέει: "Α!Καλέ ο Μάνου!"
Γύρισα απότομα και κοίταξα. Αυτός ήταν στεκόταν στην είσοδο του σπιτιού μου. Πήγα μπροστά και από πίσω ήταν οι τρεις τους.
-Τι θέλεις εσύ εδώ;
-Εσύ μένεις εδώ;
-Ναι. Αυτό είναι το σπίτι μου και σε ρωτάω τι θέλεις.
- Λάθος σπίτι. Το δίπλα είναι το δικό μου..
-Καλή διαμονή...ΤΙ;
-Κουφή είσαι εκτός από κόρη δολοφόνου;
-Σκάσε.
Πήγα να του ορμήσω αλλα ο Χαρυ με κρατησε. Με τράβηξε μακριά του και μπήκαμε μέσα χωρίς να πούμε τίποτα άλλο.
Εγώ αυτόν θα τον σκοτώσω. Κάποια μέρα θα το κάνω. Και αυτή θα είναι πολύ πολύ σύντομα. Μπαίνοντας σπίτι εγώ έβριζα τον Μάνου για όλα αυτά που μου είχε κάνει.
-Μπορείς να μου πεις τι συμπεριφορά ήταν αυτή;
Με ρώτησε η Κέιτ ενώ έβαζε μερικά ποτά από το μπαρ του σαλονιού.
-Δεν άντεξα ρε συ Κέιτ.. Κατάλαβε με..Δεν άντεξα..
-Ναι αλλά έπρεπε να κρατηθείς..Τι θα έχει να λέει τις επόμενες που τον έχουμε και στην δουλειά;
Πετάχτηκε η Σκάρλετ και κάθισε στον καναπέ. Εκείνη την στιγμή το κινητό μου κουδούνισε μια φορά και ήρθε ένα μήνυμα.
"Σε μισή ώρα να είσαι στο ξενοδοχείο δίπλα από την εταιρία. Έχουμε να κάνουμε μερικές συζητήσεις.Μ."
Το κοίταξα και παραξενεύτηκα. Το άφησα στην άκρη. Δεν είχα σκοπό να πάω. Η Κέιτ πήρε το κινητό μου και το είδε. Με τράβηξε και ανεβήκαμε επάνω.
-Τι ήταν αυτό;
-Ποιο;
-Μην μου κάνεις την χαζή!Ξέρεις.
-Καλά, δεν θα πάω έτσι και αλλιώς.. Δεν έχω καμία όρεξη να τρέχω βραδιάτικα..
Ο Χάρυ χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα.
-Αγαπούλα μου πρέπει να φύγω. Πρέπει να πάω στον πατέρα μου. Θα πάω και την Σκάρλετ σπίτι της..

Don't give upNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ