Adopted by Larry Stylinson (NL)

Hoofdstuk 6

Liv
Ik merk dat Louis stil blijft staan, en zie dat zijn ogen steeds vochtiger worden.

Weg is de enthousiaste, hyperactieve Louis van enkele seconden geleden.

Dus, ik ren op hem af en omhels hem, ook al is het wat apart om iemand te omhelzen na al die jaren hooguit een fake smile, ik moet hem nu echt even troosten.

'Heilig boontje'

Daar sta ik dan, mijn vader te troosten, terwijl hij in tranen uitbarst.

'Het is je vader niet'

'Ik weet hoe het voelt, ik heb allebei mijn ouders verloren toen ik 3 jaar was,' zeg ik.

Louis slaat nu ook zijn armen om mij heen, en daar staan we dan. Met z'n tweeën te huilen om onze ouders.

Ik knuffel hem steeds steviger, maar hij drukt mij bijna plat.

'Lucht! Lucht!' piep ik.

Snel laat hij me weer los.

We vegen beide onze tranen weg, en gaan snel naar boven, achter Harry aan.

'Nou, en dit is dus je kamer!' zegt Harry blij, terwijl hij de deur opengooit.

Weer blijf ik staan met open mond, en loop snel naar voren als ik in de gaten heb dat Harry mij een duwtje geeft.

Ik kijk om me heen. 'Holy carrots! Dit is minstens 7 keer mijn kamer in het weeshuis. Nee, 14 keer!' zeg ik, helemaal overweldigd.

'Holy carrots,' mompelt Louis. 'Zeg je dat omdat ik van wortels hou?'

'Idioot'

'Ja...' zeg ik voorzichtig. "Video diaries, je zei "I like girls who eat... carrots!" Sinds die dag heb ik altijd braaf mijn bordje wortels leeggegeten. Maar op mijn verjaardag aten we taco's!' dat laatste zeg ik in de richting van Harry.

'Hoe weet je dat allemaal?' vraagt Harry. 'Ik dacht dat je geen laptops had in het weeshuis?'

'Ik heb een mobieltje,' zeg ik droog.

'Wat voor muziek luister je?' vraagt Louis.

'Jullie muziek natuurlijk!'

'Ja, maar luister je ook nog meer dan One Direction? Voelt trouwens best raar om te zeggen, aangezien ik in die band zit, haha,' lacht Louis.

'Nou ja, muziek van jullie solocarrières, wat Justin Bieber, Charlie Puth, Ed Sheeran, Shawn Mendes, natuurlijk veeeel One Direction of courseee, en ja, dat was het wel zo'n beetje.'

'Je praat weer teveel'

'Ja, goeie artiesten. Ed Sheeran maakt altijd zulke goede teksten, net zoals onze-'

"Moments van Up All Night. Little Things, Summer Love & Over Again van Take Me Home, 18 van FOUR. En samen met Liam Strip That Down. Die nummers zijn wel echt BAE trouwens,' zeg ik in één adem.

'Uitslover'

Nu is het de beurt aan Harry en Louis om mij met open mond aan te staren.

'Jullie vangen kamervliegjes,' zeg ik droog.

Harry schiet in de lach.

Louis schudt zijn hoofd. 'Ze leert veel te snel,' zegt hij.

'18 zou 16 moeten zijn,' ik kijk Harry aan met een grijns.

'Nou, ga je nog op het bed springen?' vraagt Harry.

'Mag dat dan?' vraag ik.

'Ja duh'

'Anders zou ik dat toch niet vragen,' zegt hij.

Ik twijfel geen moment, trek mijn schoenen uit, neem een aanloop, spring, en beland op het bed. In een fractie van een seconde vlieg ik de lucht in.

Als ik weer rustig op mijn bed zit, kijk ik rond in de kamer. Hij was zwart, wit en roze. Niet babyroze, en ook niet felroze. Meer daartussenin.

'Wat ben je toch weer lekker duidelijk Liv'

'Ik ga eten klaarmaken,' zegt Harry. 'Wat wil je eten?'

'Taco's,' grijns ik. 'Goed idee!' zegt hij quasi geïnspireerd.

Hij rent naar beneden, en Louis komt naast me zitten.

'Mag ik.. mag ik weten hoe je in het weeshuis bent beland?' vraagt hij.

'Als jij verteld hoe jij je moeder bent verloren,' zeg ik.

'Weet je dat dan niet?' vraagt hij verbaasd.

Ik schud mijn hoofd. 'Ik weet alleen dat je geen moeder meer hebt.'

"Is goed, maar jij eerst," zegt Louis.

'Nou het was dus het jaar 2003...'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zo, stemmetje is eindelijk eventjes stil.