Liv
Liam kijkt me geschrokken en doodsbang aan. 'Nee! Nee! Ik doe echt alles, maar niet de lepel!' Schreeuwt hij wanhopig. 'Hebben we buren?' Vraag ik dan aan Louis. 'Nee, hoezo?' 'Oh niks.' 'Liam ik dacht dat je niet meer bang was voor lepels?' 'Nou euhhhh.. nee..' liegt hij. 'Harry, de lepel graag,' grinnik ik als Harry uit de keuken komt met een fles ketchup en een lepel. Liam kijkt doodsbang naar de lepel. 'Liam, rustig. Het is maar een lepel!' Roep ik. 'But it's a spoon!' gilt hij.
'God, wat zijn we weer volwassen,' zucht ik. 'Liam, en ik dacht nog wel dat jíj de verstandige was van de, euh, vier.' Liam kijkt me schuldig aan. 'En nu, de lepel!' Zeg ik vrolijk. 'Nee!' Roept hij. 'Jongens? Help even een handje, willen jullie?' Harry en Louis pakken Liam vast, maar hij is echt helemaal wild.
Arme Liam, hij is echt helemaal overstuur. Ik twijfel even, die doodsbange blik in zijn ogen is wel heel echt.. en ik kan het weten, ik zat in een weeshuis, waar iedereen met trauma's opgescheept zit.
Ik zak op mijn knieën en kijk omhoog naar het plafond. 'Aaahh ik kan het niet!' Roep ik uit. 'Dan doe ik het wel,' grijnst Niall. Ik kan mezelf nu wel een facepalm geven. Niall grist de lepel weg, doet de ketchup erop en beweegt de lepel voor Liam's neus. 'Mondje open. Hier komt het vliegtuigje,' zegt Niall kinderachtig. 'NIALL!' Schreeuw ik, en Niall schrikt zo dat hij gauw de lepel in Liam's mond drukt.
Liam's gezichtsuitdrukking gaat van bang naar zo'n blik van afgunst. 'Dif ish ech fiesj.' 'Niall, genoeg,' zeg ik. Niall haalt de lepel weg en rent met ook de ketchup naar de keuken. 'Harry en Louis, jullie kunnen Liam wel weer loslaten hoor. Ik bedoel, ketchup is echt goor,' zeg ik.
Harry en Louis laten Liam los, en Liam schiet ervandoor, naar de wc. Ik loop twijfelachtig achter hem aan. Ik hoor Liam hyperventileren. 'Liam, you okay?' Vraag ik. Liam blijft hyperventileren. 'Liam! Liam doe open!' Roep ik. Liam haalt de deur van het slot af en ik vlieg hem om de hals. 'Het spijt me Liam,' stamel ik. 'Alsjeblieft, adem in, adem uit,' hij volgt mijn advies op, en even later is hij wat gekalmeerd. 'Het is al goed,' stamelt hij. 'Doe dat alleen nooit meer,' smeekt hij me. Ik schiet in de lach en knuffel hem helemaal dood.
Dan lopen we weer terug naar de woonkamer. Waar we uiteraard weer verder gaan met Truth or Dare. Nu is Liam aan de beurt.
Na een hele avond lol te hebben gemaakt, en de gekste dingen gedaan te hebben, ben ik ondertussen wel moe geworden. Ik gaap. 'Ben je moe?' vraagt Louis. 'Eigenlijk wel ja.' 'Nou dan gaan we toch slapen?' stelt hij voor. Ik knik en plof neer op de bank. En na een tijdje vallen we in slaap.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ketchup
Of
Curry?
JE LEEST
Adopted by Larry Stylinson (NL)
FanfictionDeel 1 van de ABLS-serie (VOLTOOID) "Dan hoor ik het stemmetje in mijn hoofd, het stemmetje dat mij nachtenlang laat piekeren, het stemmetje dat een negatieve invloed heeft op mijn emoties, het stemmetje dat tegen mij zegt dat ik niet goed genoeg be...
