DOKTOR

Bölüm 14 : NEFESİMİ KESİYORSUN

" Senin yüzünden oldu ! " Romeo bir yandan moraran gözüne buz tutarken bir yandan da söyleniyordu. Leo ise kulaklığını takarak saçlarıyla saklamış , Romeo'yu dinliyormuş gibi yapıyordu. Wendy'ler çoktan gitmişti ve Daiki Leo'yu sevdiğini söylemişti. Romeo dayak yese de Wendy'nin abisinin Leo'yu sevmesi onu çıldırtıyordu. Leo dizlerine yatmış olan Nova'nın sarı saçlarını okşayarak şarkıya kısık sesle eşlik ediyordu. Nova'ya bakınca istemsizce zihninde dizlerine yatan kişinin Wendy olduğunu düşündüğünde var olan gülümsemesi genişledi. Yüzüne yediği yastık bir anda dünyaya dönmesini sağlamıştı.

" Ablanlar geldi. Kaldır o koca kıçını ve ellerindeki poşetleri al ! " Leo sıkıntıyla nefesini verip kapıya ilerlediğinde taşıyacağı bir şey olmadığını görerek içinden bir küfür etmişti. Her şeyi Natsu almıştı zaten. Bir anda yanaklarına kapanan dudaklar ile sulu öpücüklere maruz kaldı. Ablası onu öpüyordu ve bu Romeo için olmasa da Natsu'nun yanında utanç vericiydi. Leo nedensizce Natsu'ya havalı görünmek istiyordu. Natsu masum olsa da ona göre çok havalıydı. İçindeki bu duygular sevgi olsa bile hayranlıktan ibaret olan duygular değildi.

" Merhaba Natsu-nii ! " Romeo Natsu'nun yanına gittiğinde Natsu sadece bir baş selamı verip kendi odası haline gelmiş misafir odasına girdi. Leo dahil ikisi şaşkınlıkla kapısı kapanan odaya bakarken Lucy kardeşinin omzuna dokundu.

" Bugün Natsu'yu biraz yalnız bırakalım. Düşünmeye ihtiyacı var. " Kafasını sallayarak Leo'da kendi odasına geçti. Odasında dolanırken bir yandan da içiyle kavga ediyordu.

Tanrım Wendy'i sevemem ! Olmaz. Romeo'ya ihanet edemem. Arkadaşım bu denli severken ben onun biricik aşkını elinden alamam.

Odaya bir anda giren Romeo ile olduğum yerde kaldım. Moraran gözüne rağmen bana gülümsedi.

" Dostum. Wendy'le buluşacağız ! " İstemsizce gözlerimi devirdim.

" Akıllan artık Romeo ! Eğer o kıza takılı kalmaya devam edersen abisi sana bilmem daha neler yapar..." Romeo omuz silkti.

" Leo bu basit bir hoşlantı değil. Ona aşık olduğumu anladığımı söylüyorum ki onu kazanmaya çalışıyorum. Ve bunun için gerekirse abisini karşıma alacağım. " Sırıttım.

" Yani sanat eseri olmaya devam. " Romeo anlamayan gözlerle bana baktı.

" Ne ? " Dayanamayarak gülmeye başladım.

" Yüzünü kastediyordum. Sen her Daiki'nin karşısına çıktığında seni benzetmeye devam edecek. Ona ben sanatçı diyorum. Ve sende onun biricik sanat eseri oluyorsun , kapiş ? " Romeo'da gülmeye başladı. Ne kadar güldük bilmiyorum. Ama ona her baktığımda canımın yandığını hissettim. Bu tuhaf duygu da neydi diye düşünmeden edemedim. Sordum kendi kendime , Neden o ? Bir aptal gibi cevap bekledim kendimden. Romeo'yla gülüşüyordum şimdi , ileride ne olacağını bilmeden...

***********************************************************************************************

Gray son kez göreceği bedeni bekliyordu. 1 günden hasret kaldığı bedene bir kaç yıl nasıl hasret kalacaktı ? Unutamazdı onu ama bu sefer bencilce davranmayacaktı. Lyon artık mutlu olup bu yerden çıkmalıydı. Önlüğünü düzeltip yavaşça odaya girdi Gray. Juvia onu görünce yüzüne bir tebessüm kondurmuş sarılmaya yeltendi. Gray her ne kadar sarılmak istese de kendine engel olarak ona sarılmamıştı. Juvia çok kırılmıştı ama belli etmemeye çalışarak sarılmak için açtığı ellerini indirdi.