hi moomin!

58 姆明 : final

Renjun, kız arkadaşını evine bırakmak için onunla aynı durakta inecekti. İkisi de biraz daha vakit geçirebilmek için bir durak önceden inmeye karar verdiler.

Otobüsten soğuk havaya adımladıklarında Renjun beklemeden kız arkadaşının omzuna kolunu attı.

SeoNeul gülümsedi. "Korumacıyız bakıyorum?"

"Çaktırma, üşüyorum," dedi Renjun. İkisi de buna güldü. SeoNeul da kolunu erkek arkadaşının beline doladı.

Beraber ağır adımlarla kaldırımda ilerlerken güneş batıyordu.

"Eve gidince ne yapacaksın?"

Renjun düşündü. "Bilmem, hiç ders çalışasım yok."

"Benim de, ve hala resim ödevine başlamadım."

"Ciddi misin? Ben bitirdim onu." Renjun sevgilisine baktı. "İstersen yardım edebilirim."

"Olur," dedi SeoNeul bu teklifi beklercesine. Kocaman gülümsedi.

"Fırsatçı," dedi Renjun gülerek. SeoNeul da omuzlarını silkti.

"Öyleyimdir. Alışman gerek Bay Moomin."

"Tabii ki Bayan Moomin."

SeoNeul'un oturduğu sitenin önünde durduklarında SeoNeul erkek arkadaşından istemeyerek ayrıldı.

"Gelmişiz. Çok hızlı olmadı mı?"

"Evet," Renjun güldü. Çocuk yapmayı planladığı şeyi yapacaktı. Doğru olan zaman şimdiydi.

"Dikkatli git," dedi SeoNeul erkek arkadaşına gülümseyerek.

"SeoNeul." Renjun ciddi bir suratla ismini söylediğinde SeoNeul tedirgin oldu.

"Efendim?"

Renjun sevgilisine bir adım yaklaştı, ellerini kızın boynuna ve beline yerleştirdi. Ve SeoNeul'u kendine çekerek yumuşak dudaklarını birleştirdi.

İkisi de kalpleri küt küt atarken gözlerini kapadı. SeoNeul ellerini çocuğun kumral boyalı saçlarına götürdü.

Ilık nefesleri yüzlerinde dağılıyordu. İkisi de heyecandan ne yapacaklarını bilemiyorlardı.

Renjun kızın dudaklarını emerken burnu yanağına değiyordu.

Kızın yüzünü avuçlarına alırken SeoNeul da ellerini oğlanın beline koydu.

Birkaç saniye sonra ikisi de kıpkırmızı yanaklarla ayrıldı.

Renjun gülümseyerek konuştu.

"Seni moominden daha çok seviyorum."

Hikayenin sonu.