55 姆明

1.3K 178 27
                                    

Güneş batarken çimenlerin üzerine oturmuşlardı. SeoNeul kucağına, Renjun'un kazandığı bir ayıcık ve bir moomin oyuncağını almıştı. Turuncu güneş ışıkları pembeye dönerken çimenlerin ve ikisinin üzerine düşmüştü. Rüzgar hafifçe esiyordu.

SeoNeul uzattığı ayaklarını bir o yana bir bu yana sallarken moomin oyuncağına sarıldı. Oldukça mutluydu.

"Hava kararıyor," dedi Renjun da çimlerde oturarak gökyüzünü izlerken.

SeoNeul başını salladı. "Sanırım artık gitmeliyiz ha?"

Renjun başını salladı, kumral saçlarını düzeltti ve ayağa kalktı. Kızın önüne geçip kalkması için ellerini uzattı.

SeoNeul elindeki oyuncakları kenara bırakıp Renjun'un ellerini tuttu. Renjun kızı tek hamlede kolaylıkla kaldırdı.

İkisinin arasında birkaç parmaklık mesafe kaldı, Renjun hala kızın ellerini tutuyordu. İkisinin de kalpleri küt küt atmaya başladı.

Renjun o kadar etkileyici görünüyordu ki SeoNeul'un nefesi kesildi. Batan güneşin son ışıkları çocuğun yüzüne gölge bırakıyordu. Hafif rüzgar çocuğun üzerindeki beyaz gömleği ve saçlarını uçuruyordu. Gözleri parıldıyordu.

"SeoNeul-ah."

Renjun kendini toparladı ve tüm gün boyunca sormak istediği şeyi sormak için derin bir nefes aldı. Kızın kısık, parıldayan gözlerine baktı.

"Snorkmaiden'im olur musun?" Renjun devam etti. "Sevgilim olur musun?"

SeoNeul gülümsedi. Kalbi küt küt atarken çığlık atmak istedi.

Kollarını oğlanın boynuna sarıp ona sıkıca sarıldığında Renjun şaşırdı.

Kız gülerek oğlana sarılırken çocuğun şampuan kokusunu alabiliyordu. Çok hoş kokuyordu. Bedenleri birbirine değerken kokusunu alabiliyordu.

Renjun havada kalan kollarını kızın ince beline dolarken o da gülümsedi ve yüzünü kızın omzuna sakladı.

SeoNeul gülümseyerek konuştu.

"Evet, Snorkmaiden'in olurum Bay Moomin."

hi moomin! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin