Verliefd, nee dankje

Nieuwe vijanden

Als ik samen met Charlotte op school aan kom, zie ik de rest van de klas al staan. Ik zie ook Stefanie zij is gewoon het populairste meisje in de klas. Haar vriendinnen zijn van die typisch meelopers. Stefanie is heel dun eigenlijk wil ik ook wel zo zijn. Maar dat gaat nou eenmaal nooit lukken zeggen mijn ouders dat komt omdat ik de bouw van mijn moeder heb en die was vroeger wat dikker dan andere. Daar baal ik zo van. Vroeger werd er vaak tegen mij gezegd dat ik dik was, soms ga je dat dan ook geloven. Als ik andere hoor over mij zoals mijn vriendinnen vinden ze mij niet dik. Maar om verder te gaan over die Stefanie ze is vreselijk ze zuurt alleen maar dat ze dik is. Het lijkt wel of ze anorexia heeft. Charlotte en ik lopen dus samen naar de klas en ik zie Stefanie en haar meelopers heel stiekem lachen en wijzend naar mij. Ik probeer ze te negeren en loop strak langs ze heen waardoor ik haar expres raak tegen haar schouder. Het leek eigenlijk wel op zo'n film en dan was ik de bitch. Ik vond echt leuk om te doen. Ik mag haar toch niet. Het ergste is dat ze de hele tijd flirt met Joost. Stom kind. Zij zou waarschijnlijk Joost wel krijgen. Maar soms zie ik Joost wel even naar mij kijken. Natuurlijk denk ik dan OMG en glimlach ik naar hem.

De bel gaat en ik vraag expres aan Joost welke les we hebben hij zegt Biologie. Oke dankje. Samen lopen we naar het lokaal.

Ik heb best wel veel zin in de les want die man is echt aardig. Hij is ook nog heel jong. Dus ga ik me goed gedragen deze les en ik ga snel zitten. Voor mij zitten Joost en Nick. Naast mij zit Marieke. Zij is echt heel aardig. De leraar begint de les en hij heeft over verbranding. Ik vind het niet erg om er naar te luisteren het is wel interessant.

Als zijn verhaal klaar is mogen we samenwerken en opdrachten maken. Dus ik besluit met Marieke te gaan samenwerken zij is heel erg slim en let goed op. We zijn bijna klaar en ik heb even mijn tipex nodig. Voordat ik het weet heeft Joost hem al gepakt. Ik moet lachen en vraag of ik het terug mag. Natuurlijk zegt hij : "nee dat mag je niet, want ik heb het heel even nodig." Dus besluit ik naar hem toe te lopen. En pak de tipex die hij nog in z'n hand heeft waardoor ik zijn hand aanraak. Er schiet heel snel een tinteling door mijn hand naar mijn buik. Dan kijkt hij mij aan en ik zie dat hij een kleine glimlach heeft maar toch bloost hij een beetje. Ik glimlach terug en kijk hem diep in zijn ogen. Op het moment dat leraar iets zegt hebben nog steeds onze hand op de tipex. Onderhandel raken elkaar aan. Als Joost eenmaal door heeft dat de leraar praat geeft hij de tipex terug. Even voor de duidelijkheid ik sta nog steeds middenin de klas. Het was echt heel schamend. Snel ging ik weer zitten met een knal rode kop. Joost draaide zich om en moest een klein beetje lachen.

Al snel moesten we weer verder werken en de leraar komt langs lopen of je de opdrachten goed maakt. Als de leraar bij mij komt vraagt hij aan Joost : "Joost welk zintuig voel je als je Simone's hand vast hebt?" Waarop Joost antwoord: " het tastzintuig." Dat was het goede antwoord, maar ik had gehoopt dat hij zei het warmte zintuig.

Als de bel gaat loop ik snel naar de kluisjes. Ik pak mijn jas en doe hem aan. Ik wacht heel even op Charlotte, Lola en Kathy. Dan lopen we samen naar fietsen in een schim zie ik Joost nog lopen maar al snel word dat vervaagt door een jongen uit de klas. Hij fiets heel hard zijn naam is Stan. Hij fiets zo hard te hard voor een bocht waardoor hij valt. Charlotte, Katty en ik schieten in de lach en fietsen door. Zelf komt Stan omhoog en fiets ook weg.