‘’Nasaan kna Kei?!!!’’ Naiirita na akong kaunti, hindi kay Kei kundi sa Sarili ko, bakit kasi hindi ko ginawa, masyado na akong nagiging pabaya, dumidepende na ako kay Kei, sinusubukan kong tawagan si Kei sa Bahay niya kaso walang sumasagot. Nasaan na kaya un? Tinanong ko na rin cxa sa Organization nila, hindi naman daw nila nakita o hindi man daw napadaan si Kei doon, Gusto kong tanungin si Cam, baka sana alam niya, kaso Missing In Action cxa, Haay! Napu-frustrate ako sa sarili ko! Anong ginagawa mo sa buhay mo Royal Mei Rodriguez!!!
Sawakas! Nairaos ko na din ang report ko, masaya ako, kaso inaalala ko si Kei? Paano cxa? Singko na agad. Hindi pa naman niya deserve ang ganung grade, responsable si Kei sa lahat ng bagay, mabait pang anak, un nga lang Masakit cxa sa Bungo bilang kaibigan. Si Kei ang uri ng taong dapat hangaan.
‘’Nasaan si Kei?’’, tanong ng babae sakin ngunit hindi siya pamilyar sa akin, si Kei? Si kei? May nakakakilala kay Kei na hindi ko alam? Teka! Bakit hindi ko alam ito!
‘’Si Kaith Akyl?
‘’Sinong Kaith Akyl?
Well, hindi niya alam ang totoong pangalan ni Kei, which means hindi sila gaanong dikit, na tulad sa amin, kulang na lang magkamukha, kambal na, ganyan kami kadikit ni kei eh! Sorry ka na lang di ka pa tinuturing ni Kei na kaibigan, GOOD! Selosa kasi ako, ayoko pang may ibang kaibigan si Kei, basta ayoko! A-Y-O-K-O!!!
At si Kei, sa pagkakaalam ko hindi cxa nagtuturing agad ng kaibigan sa unang kilala pa lang. Mahirap din cxa magtiwala
‘’Si kei’’
‘’Ah! Iyon pala ang totoo niyang pangalan’’ , Bwahahaha! Hindi mo alam iyon.
Napapansin ko lang ksai kay Kei, hindi niya madalas sabihin ang totoo niyang pangalan, kinakahiya ba niya? HELLO!! Ang ganda kaya ng pangalan niya! Unique kumbaga, tulad ng sa akin, Ah! Oo nga pala, Kung bakit Kei ang nickname niya. Ako po ang salarin, kinuha ko po sa pangalan ko un, dapat K lang, kaso nilagyan ko ng EI kaya KEI, para parang kambal lang.
‘’Bakit mo cxa hinahanap?’’
‘’May workshop kami ngayon, gusto ko sanang sabay na lang kaming pumunta sa venue, baka maligaw na naman kasi ako, mas maganda na ung may kasama ako’’
Eh! May pagka-shunga din pala ang isang ito eh, Gagawin pa ata si Kei na Mapa? As if naman papayag iyong babaitang iyon, Speaking of the Devil….
‘’Hindi pumasok si Kei, hindi ko nga alam kung nasaan cxa, nagpunta nga ako sa office nyo kanina, tinanong ko cxa,wala daw dun eh.
‘’Ah ganoon? Ow! I forgot! Where’s my manner anyway? Im Loren Josephine Dizon, and you? Inilahad pa niya ang kamay niya
‘’Royal Mei Rodriguez’’ Tinanggap ko naman,
‘’Sige! Mauna na ako sayo Royal’’ cxa na nagbawi na ng kamay
‘’Huwag! Bata kpa! Saka na, kapag dumami na ang lahi mo’’
Napatawa cxa, “Ano ka ba? I mean, aalis na ako, pupunta pa ako sa workshop’’
‘’o sige, ingat na lang, Bye!’’ ako na nag-wave pa
Nakalayo na cxa ng Sumigaw ‘’nice meeting you Royal!’’ nag-wave din
Huh? Close na ba kami ng babaeng to? Pero wala naman akong napansin sa kanyang mataray cxa o maarte man lang. alam nyo naman po kasi, ang mga mayayaman, maaarte!
Makapunta na nga lang ng Canteen, nangungulila lang tuloy ako kay Kei, Nasaan na nga kasi talaga ang babaeng iyon?
‘’AWWWWW!!!’’
BINABASA MO ANG
SI SALTIK AT TAHIMIK *Bow
Teen FictionIto ang kauna-unahang story na isusulat ko, Please bare with me kung may Wrong grammar at spelling na naganap :) Enjoy reading.