|TH| The Sun and the Moon [END]

The Sun

Chapter 8

love's night is noon

ค่ำคืนแห่งรักยังมีอาทิตย์เที่ยงวัน

- เชคสเปียร์

------------------------------------------------------

"พ่อคะ..."

เลน่าในชุดนอนสีฟ้าอ่อนเดินกอดตุ๊กตากระต่ายลงมาจากชั้นบน เธอทักผมทันทีที่ผมเดินเข้ามาในบ้าน

"ทำไมยังไม่นอนอีกคะเด็กดี" ผมวางกระเป๋าสัมภาระไว้ที่โต๊ะข้างโซฟาในห้องนั่งเล่น แล้วเดินไปอุ้มลูกสาวตัวน้อยลงมาจากขั้นบันได "มันดึกแล้วนะ"

"หนูนอนไม่หลับค่ะ" เธอพูดด้วยเสียงงัวเงีย

"ทำไมล่ะคะ?" ผมถามขึ้นเมื่อเราทั้งคู่นั่งลงที่โซฟากันแล้ว

"หนูคิดถึงนิทานของพี่แซม"

เมื่อได้ฟังคำตอบของลูกสาวแล้ว หน้าของผมก็ร้อนผ่าวขึ้นมา

ผมยังจำได้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นตอนโจแอนลาออกไป เลน่ากลายเป็นเด็กขี้แย เธอเอาแต่ใจและเอาแต่ร้องไห้ แม้แต่ผมก็เอาไม่อยู่ มีเพียงแซมคนเดียวที่ทำให้เธอเบาลง ผมอยู่ตรงนั้นด้วย ตอนที่แซมใช้หัวใจในการพูดกับเด็กวัยเจ็ดขวบ เธอมีน้ำเสียงที่อ่อนโยน ท่าทางที่เป็นมิตร และรอยยิ้มที่สดใสดังดวงจันทร์ แม้เธอจะไม่ได้ชนะใจเลน่าในวันแรกที่พบกัน แต่ในวันนั้น เธอได้ชนะใจผมแล้ว

"หนูคิดถึงพี่แซมจังเลยค่ะพ่อ" สาวน้อยกอดตุ๊กตาแน่น "ไม่มีใครน่ารัก แล้วก็คุยสนุกเท่าพี่แซมแล้ว"

เป็นครั้งแรกที่ผมไม่สามารหาคำพูดใดมาปลอบลูกสาวคนเดียวคนนี้ได้ นั่นเป็นเพราะผมก็คิดถึงแซมเหมือนกัน และคงไม่มีคำพูดใดมาปลอบผมได้

"พ่อก็คิดถึงพี่แซมใช่มั้ยคะ?" เลน่ามองผมด้วยสายตาไร้เดียงสา ผมค่อย ๆ ลูบหัวเธอ แล้วยิ้มให้

"ใช่ค่ะ" และผมไม่สามารถโกหกเลน่า หรือตัวเองได้เลย "แต่ตอนนี้พี่แซมกำลังยุ่งอยู่กับเรื่องเรียนมาก ถ้าพี่แซมว่างเมื่อไหร่ พ่อจะพามาหาหนูนะ"