My Mysterious Detective Kid

1

Chapter 1-The High School Detective, Kudo Shinichi

(Nauuna nga po pala ang apelyido ng mga Japanese. -Nikki)

Shinichi's POV

*Boooom*

Pagkarinig ko nun. Nagising ako agad.

*Bukas ng bintana*

"Hakase Agasa? (Professor meaning ng Hakase -Nikki) Ano nanaman yang ginagawa mo?"

"Oh? Shinichi! Ginigising ka! Diba mas maganda to kesa sa alarm clock?" Agasa

"*Yaaaawn* Grabe naman na alam clock yan. Pati gilid ng bahay niyo na sira."

Si Professor Agasa yung Lolo-lolohan ko. Secret lang na Lolo ang tingin ko sakanya ah? Magagalit yun. Hahaha *Devilish laugh* Sasabihin nanaman niyang. "Anong lolo? 53 palang ako!" Ganyan. Hahaha!

mahilig siya nag imbento ng mga bagay bagay. Genius inventor 'DAW' siya. Samantalang puros junk invention lang naman yun. Secret lang to ulit ah. Hahahaha. XD

"Ano ba yang nasa likod mo? Bag?" Ako

"Hindi... Levitator ko to. (Haha. Di ko alam tawag sa ganoon. XD)"

"Pasok ka muna sa bahay Prof. Gamutin natin sugat mo."

xxx

"The case in the bombed train is already solved! Thanks for the great high school detective, Kudo Shinichi!"

"The culprit is now caught by the police! Let's say thank you for the high school detective, Kudo Shinichi!"

Grabe! Sikat na sikat na talaga ako! Kaliwa't kanan yung balita tungkol saakin! *Idiotic smile*

"Omygod! Ang gwapo gwapo talaga ni Shinichi!"

"Balita ko sa Teitan High siya na aaral?"

"Magpapadala ako mamaya ng Love letter!"

*Idiotic Laugh* Mehehe... Ang astig talaga pag sikat ka! *Idiotic grin*

"Hoy! Shinichi! Para kang tanga diyang ngumingiti! Mukha kang baliw!"

"Hayaan mo nga lang ako Ran! Finifeel ko palang pagiging Famous ko!"

"Famous? Nam! Peymus peymus! Muntanga ka nga kung ngumiti! May peymus bang ganoon?" -Ran

Ay nga pala, siya si Mouri Ran. Childhood friend ko. Yung Mama niya kasi at Mama ko Classmates/Bestfriends nung High school sila. Same din sa pinapasukan namin.

"Shaddup. Badtrip ka nanaman. Problema mo?" Ako

"Yung papa ko kasi! Naglalasing nanaman!"

"Anong bago dun?"

"Namromroblema. Kasi wala na siyang client simula nung sumikat ka!" Ran

"Kasalanan ko pa ba kung, wala siya masiyadong skill sa pagiging detective.." Sabi ko habang confident na confident sa paglalakad.

"*Suntok sa may poste, nag crack crack* Sabi ko diba? Di ako galit. *Tawa ni Kris Aquino* Ha-Ha-Ha-Ha" Tawa niya habang umaalis.

Grabe nakakatakot talaga si Ran. Palibhasa captain sa Karate team ng school namin. Scary... =_=

Habang naglalakad kami papasok, biglang tumapat yung bola ng soccer sa may paa ko. Sabay.

Sipa!

"Yeah! Goal! Hahahaha!" Ako

"Bat kasi di ka palang sumali ng Soccer. Edi sana ikaw na yung hero ng team natin!" Sabi ni Ran saakin.

"Syempre, mas gusto ko maging detective! Parang si Holmes, magaling sa Violin. Tapos ako sa Soccer. Alam mo kasi Ran, maganda sa mga detectives ang physical activities, O kaya naman sa pag Violin, para pag ka di ka masiyadong makapag isip, magpapalipas ka ng oras mo *Smile*"