59 Lies The World Told Me [59LTWTM]

You lied to me

•53•

[ 2: Smell of lavender ]

Ακόμα θυμάμαι αυτό το άρωμα λεβάντας.

Και ακόμα να καταλάβω από που προήλθε, αφού απ'όσο ξέρω δεν έχεις λουλούδια σπίτι σου, αλλά ούτε και στα αρώματα σου.

Μα εσύ είσαι ένα εκ γεννετής.

Σε ευχαριστώ που μου στάθηκες οταν κανένας άλλος δεν το έκανε.
Σε ευχαριστώ που με έκανες να νιώσω χαρούμενη και ζωντανή όταν και το τελευταίο μαραμένο πέταλο ήταν έτοιμο να πέσει.
Σε ευχαριστώ που ήσουν εδώ.

Σα μικρά παιδιά και η μελωδία στην φωνή σου, ήταν ηρεμη και γαλήνια, πάντα ήθελα να κοιμηθώ πάνω της.

Σαν τα σύννεφα από μαλλί της γριάς που με παρότρυνες  να δοκιμάσουμε τότε.

Εσύ με έσωσες.

Όμως εγω δεν σε έσωσα πίσω.
Και τώρα σε έχασα.

Για πάντα.

Θέλω να ξερεις πως μου λείπεις.

Ακόμα περιμένω την καλημέρα σου, που ξεχωρίζει και καθιστά ασήμαντη την καλημέρα του ηλιου.

Ίσως γιατί εσύ είσαι ένας ακόμη μεγαλύτερος ήλιος στα μάτια μου.

Αν σε είχα δίπλα μου, ξέρω πως θα είχες εκείνο το όμορφο χαμόγελο απλωμένο στο πρόσωπό σου• πάντα το είχες. Ακόμα και εκείνες τις ημέρες που δεν σήμαινε χαμόγελο.

Θα γέλαγες με αυτό, το μοναδικό γέλιο και με τρόπο θα παραμέριζες αυτήν την ξανθιά τούφα που πάντα σε ενοχλούσε.

Θα σούφρωνες τα χείλη σου και έπειτα, θα ξανά γέλαγες.

Και αν γύριζες ποτέ πίσω..

Ήλπιζα να κάνεις και εμένα να φανώ, για όσο κράτα αυτό το ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, τόσο όμορφη, όσο και εσύ.

Όμορφη ψυχικά.

Σου έχω εξηγήσει πως μετρημένες οι φορές που αναφέρθηκα -χρησιμοποιώντας αυτή τη λεξη- σε εξωτερικά στοιχεία.

Να ξέρεις όμως, ουράνιο τόξο, πως και εκεί όμορφη είσαι.

Η πιο όμορφη.

Μου λείπεις.

/Ann