Kumamon | Yoonmin ( Türkçe Çeviri )

1. Gün

Jimin derin bir iç çekti, nefesinin sıcaklığı tekrar yüzüne vurmuştu.

Bu işi neden kabul ettiğini düşündü. Tabiki de iyi bir parası vardı fakat bu saçmalıktı.

Sıcak bir günde, bir maskot olarak ilk iş günüydü.

Ve herhangi bir maskot da değildi. Şu an yaşadığı Japonya'nın Kumamoto bölgesinin maskotuydu.

Japon bile değildi, Koreliydi. Ama her zaman Busan ve Daegu dışında bir yerde yaşamak istemişti. Hazır Japonca da biliyorken Japonya'yı denemek istemişti. Şimdi ise bir yıl boyunca burada yaşayıp yaşayamayacağına bakacak eğer olmazsa Kore'ye geri dönecek ve farklı bir şehir deneyecekti.

Maskot olarak tek yapması gereken yoldan geçen insanlarla etkileşimde bulunmaktı. Veya yolda gezinmekti.

Ama tren istasyonunun yanındaki küçük bankı seviyordu. Ne çok kalabalıktı, ne de çok boş ; ne çok boğucuydu , ne de çok yalnız.

İlk gününde çoktan on beş kişiyle ilgilenmişti. Şimdi saat öğlen üçü buluyordu, yorulmuş ve terlemişti. Sıcaklık çok yüksekti ve sanki güneşin Kumamoto bölgesine bir kastı vardı. Firmanın , kostümü onun için yıkamasını umuyordu. Birkaç gün sonra bu kadar terden dolayı kokmaya başlayacaktı ve her gün yıkamaya parası yetmeyebilirdi.

Düşüncelerinin ortasında bankın diğer yanına birisinin oturduğunu fark edemedi. Aniden bir ses onu transından çıkardı.

"Merhaba. " Konuşan kişinin Japoncasının kötülüğü anlaşılıyordu, tonlaması düzgün değildi. Jimin hafifçe başını yana çevirdi , böylelikle nefsinin altından mırıldanan adamın belli belirsiz görüntüsünü gördü. " Aish, o kadar da iyi Japonca bilmiyorum."

Jimin bu dili çoktan tanımıştı, 'seni anlıyorum!' diye bağırmak istedi ama maskot olduğu için konuşmaya izni yoktu. Yine de diğerinin , ana dili olan Koreceyi çok iyi anladığını bilmesini istedi.

Elini kaldırdı ve kostümün bir parçası olan eldivenlerden dolayı yapabileceğini yaptı , başparmağını kaldırdı.

"Sen...Korece anlıyorsun ?"

Jimin başını salladı, başı kostümünün ağır kafası yüzünden dönmüştü.

"Oh!" Adamın mutlulukla bağırdığını duydu. " Çok memnunum , gerçekten çok memnunum." Yüzünde tatlı bir tebessüm oluşunca devam etti. Jimin düzgün göremiyordu, ama kostümü dışarıyı bulanık bir şekilde gösteriyordu, böylece adamın dudaklarında oluşan geniş gülümsemesini görebildi. " Japonca çok iyi bilmiyorum. Wow Kumamonun iyi olduğunu biliyorum~Seni seviyorum."

Jimin kelimenin tam anlamıyla şaşırmıştı. Daha önce Kumamon'u seven yetişkin bir adamla karşılaşmamıştı.

Ama bu işi olduğu için- üstelik ilk günüydü- elleriyle bir kalp oluşturdu.

Adam kıkırdadı, " Tatlı."

Sonra Jimin bir iç çekiş duydu. " Seninle hayatımdaki problemleri paylaşsam sorun olur mu? Tabi ki de içeride gerçek birisinin olduğunu biliyorum ve cevap veremeyeceğini de biliyorum bu yüzden bunu evet olarak kabul ediyorum. Her neyse. Ve sadece Kumamon ile konuştuğumu düşüneceğim gerçek bir insanla değil."

Meraklı,ama bunu belli etmek istemeyen Jimin ise sadece dinliyordu. Gerçi başka bir şey de yapamazdı. Yani kalkıp oradan uzaklaşabilirdi ama böyle bir havada? Hayatta olmazdı.

Bir başka bir iç çekiş daha duydu ve adam konuşmaya devam etti. " Bu Kore'de çok kabul edilmiyor- yani burada da fazla kabul edilmiyor sanırım. Eğer öyleyse umarım buna aldırmazsın- aslında aldırırsan da, kostümün içindeki insan, umrumda değil. Sonuçta beni eğlendirmek için para alıyorsun ve Japonya'dan ayrıldığımda büyük ihtimalle seni bir daha görmeyeceğim. " Adam birkaç saniye bekledi, " Her neyse-"

Jimin uzun bir nefes çekişi duydu ve birkaç saniyeliğine adamın ne diyeceğini merak etti.

"Ben eşcinselim."

Ç/N : Eveet. Yeni bir çeviriyle geri döndüm. Bu hikaye gerçekten hoşuma gitti umarım sizin de hoşunuza gider ve eğer hatalarım varsa özür diliyorum. Bir sonraki bölümde görüşürüz <3

MV çook güzeldi :')