1yıl sonra
Sabah kuş cıvıltılarıyla uyandım demek isterdim fakat ash ın cırtlak sesini beklemiyordum.
"KYAAAAA HALA KALKMADİNMİ BUGÜN ÖNEMLİ GÜN BAKA" (baka:aptal) dedi. Sinirden damarım seğirirken aklıma bugün napacağımız geldi. Evet Fairy tail'e gidiyoruz.
Master ı çok özledim. Şuan mantıkken Master ım yok. Ama onu hep Masterım olarak gördüm.
Sinir ve mutluluk için de giyinmeye başladım. Özel bir gün olduğu için Fairy Tail de giydiklerimi giydim. Yüzümü yıkadıktan sonra ayakkabılarımızı giyip evden çıktık.
Fairy Tail'e gelince son bir kez kendime hatırlattım. ' Sakın kimseye güvenme ve güçlerini onlara gösterme' . (Onların üstünde şuan zerefin giydiği uzun ceketimsi şeyden var) derin bir nefes aldım. Ash
"Hazır mısın" diye sorduktan sonra kafamı sallayıp içeri girdik.
Gördüklerim beni şaşırtmadı herkes aynıydı. Natsu ve gray kavgalı. Onları ayırmaya çalışan erza. Kitap okuyan levy. Levy ile uğraşan gajeel. Gülümseyen mira. Miraya hakan laxus.
Unutuldum...
Biz içeri girdiğimizde herkes bize döndü. Üstümüzdeki ceketimsi şey yüzünden ellerimiz dışında hicbir yerimiz gözükmüyordu. İşaretimi saklamaya çalışarak mastar ın yanına yürüdüm. Natsu önümü kesip
"Sende Kimsin lan" dedi. Kalbim hızlanırken
"Eski bir dost" diyebildim sadece. Master in yanına gidip
"Özel konuşabilir miyiz Master?" Dedim. Şaşırmış gozuksede sakince içeri geçin dedi.
Kafamdaki ceketini kafa bölümünü çıkardığımda gülümseyerek "Selam Master" dedim. Gözleri büyürken bir yandan ağlıyordu. "L-lucy seni cok özledim" dedi. Ona yaklaşıp sarıldım. Burdan tek nefret etmediğim insan oydu belki.
Ortalama 10dk sohbetten sonra
"Gitmeliyim master. Yarınki büyü yarışmasında görüşürüz" dedim. Ve yavaşça kapıyı kapatıp diğerlerinin olduğu yere gittim. Çıkarken yüzümü ceket ile kapattığımda için hala gözükmüyordum.
"Yarın görüşeceğiz Fairy Tail. Size gerçek acı neymiş onu göstereceğim" dedim. Artık eski Lucy yok. Daha güçlü bir var.
Kapıya ilerlerken birinin omzumu tutmasıyla arkamı döndüm. Natsu kızgın ifadesiyle bana bakıp
"Kimsin" dedi. Kalbim yansada umursamayıp önüme dönüp gitmeye çalıştım. Omzumu Daha sıkı tutarak beni durdurdu.
"Kimsin lan?!" Dedi ve ateş topu yapıp üstüme attı. Bukadar kavga istiyorsa istediğini vereceğim.
Ceketimi çıkarttığımda Ash da çıkardı. Herkesin gözleri büyürken Natsu omzumu bıraktı
"Sizi hiç özlememişim" diyerek sırıttım ve su topu yaparak Natsunun üstüne attım. Herkesin şaşkınlığı 2kat artarken kahkaha attım.
"Hiç su ejder avcısı görmedinizmi" dedim kahkaha atarak. Gülmem bitince
"Kavga isteyen varsa buyursun. Kapım herkese açık" dedim. Erza sinirle geldi.
"Haddini aşıyorsun Lucy." Dedi. Gülmekten gözüme gelen yaşı silerken
"Nolurmus? Dovecekmisin erza." Dedim. Üstüme yaklaşırken arkasına ışınlanıp sırtına tek attım. Yere düşecek iken önüne ışınlanıp kafasına dizimi geçirdim. Kafası kanarken ayakta durmaya çalışıyordu.
"Senle uğraşamam. Uğraşmam gereken kişi bekliyor" derdemez onu en güçlü su kürelerimden birine koyup Natsunun yanına gittim.
"Eee Salamander hala buz beyinli ile kavga ediyormusunuz " dedim. Tam saldıracakken arkasına ışınlanıp grayi tuttuğum gibi Natsu ya fırlattım. İkiside bana sinirle bakarken Ash
"Hadi lan! Sevgilimle buluscam seni bekleyemem. Şu aptallar kadar beyinin varsa gidelim" diye bağırıp dururken bu sefer juvia devreye girip arkadan bana su topu attı. Kolayca savurup
"Seni akıllı sanırdım. Biliyormusun çoğu kişi arasından en çok seni özlemiştim. İkimizde su büyücüsüyüz. Fakat ben daha güçlüyüm. Sana zarar gelmesi beni üzer. İstersen kavga etmeyelim" derdemez Yine saldırmaya çalıştı. Onuda erza ile aynı küreye alıp Ash ın yanına gittim. Çıkarken erza ve juviayı bırakıp eve ışınlandım. Hem mutluluk hem kızgınlık ile yatağıma uzandım. Yarın büyük gündü. Saat erken olduğu için biraz meditasyon yapmaya karar verdim.
Şuan boş bir alandaydım. Elimde kesin bir acı hissedince elime baktım. Elim bileğime kadar sipsiyah olmuştu. Karşıdan siyah bir gölge gelince ona döndüm bana '
büyü oyunları bittene kadar süren var.
Ozamana kadar hergün canın yanacak.
Bulamazsan gerçek aşkı
Ozaman olacak ölüm acısı. ' dedikten sonra meditasyon yapmayı bıraktım.
Gerçekten kolumda bir karartı vardı. Canımı çok yanmasada, artacağını düşünmek korkutucu. Hemen ayağa kalkıp Ash ın yanina gittim. Olan biteni anlattıkdan sonra bir çözüm yolunu bulanabileceğini söyleyip uyumam icin ısrar etti. Sinir olsada kabullenip yatağıma uzandım. Yatar yatmaz gözlerim yavaşça kapandı.
Bölümler ortalama 500 kelime olacak. Az olsada bölümleri hızlı atmaya çalışırım.
