*Για Πάντα*

Κεφάλαιο 10

 Το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει με τον γνωστό ενοχλητικό,εκοφαντικό τρόπο. Άνοιξα με δυσκολία τα μάτια μου τα οποία ήταν πρησμένα από τον  ύπνο και κοίταξα γύρω μου. Ο ήλιος έμπαινε μέσα από τα μεγάλα παράθυρα του δωματίου και έλουζε το χώρο ένω η πρωινή δροσιά ήταν αρκετά αισθητή. Βρισκόμουν στην αγκαλιά του Ανδρέα ο οποίος κοιμόταν γαλήνια δίπλα μου,ανασαινοντας σιγανά.. Ήταν τόσο όμορφος με τα ανακατεμένα του ξανθά μαλλιά και αυτά τα υπέροχα χαρακτηριστικά του προσώπου του να διακρίνονται κάτω από το δυνατό φως του πρωινου.

 Εχτές είχε κοιμηθεί σπίτι μου όπως συνήθιζε να κάνει άλλωστε πολλές φορές κατα την διάρκειa της σχέσης μας. Το ίδιο βέβαια γινόταν και από την μεριά μου.Ήταν αμέτρητες οι φορές που ξεσπιτωνόμουν και έμενα σπίτι του για μέρες ολόκληρες.Ο καθένας μας πιά είχε πράγματά του στο σπίτι του άλλου ενώ σκεφτόμασταν σοβαρά το ενδεχομενο να συγκατοικήσουμε. Κάτι τέτοιο με φοβιζε αρκετά αλλά ήξερα πως δεν θα άλλαζε κάτι ιδιαίτερα.

 Σηκώθηκα αργά και προσεκτικά ωστέ να μην τον ξυπνήσω και κατέβηκα στην κουζίνα.Ετοίμασα ένα μεγάλο δίσκο με πρωινό για δυο άτομα και τον ανέβασα πάνω.Σε αυτόν υπήρχαν φριγανιές,γάλα,χυμός,καφες,μαρμελάδες,μερέντες και ότι άλλο λαχταρούσε η ψυχή κάποιου. Άφησα τον δίσκο στην άκρη του κρεβατιού,εσκυψα πάνω από τον Ανδρέα και άρχισα να του δίνω πεταχτά φιλιά σε όλο του το πρόσωπο.

 "Καλημέρα σας κύριε Μακρή" είπα με νάζι και περίμενα να σηκωθεί.

" Καλημέρα ομορφιά μου" είπε νυσταγμένα ενώ άρχισε να τεντώνεται.

"Τι του ετοίμασα εγώ;"

" Τιιι;;;"

Μετακίνησα τον δίσκο μπορστά του και περίμενα με ανυπομονησία την αντίδρασή του.

"Για μένα όλα αυτά; Μωρό μου με εκπλήσεις" είπε και μου έδωσε ένα ρουφιχτό φιλί.

" Ει! Γιατί σε εκπλήσω! Δεν δικαιούμαι και εγώ σαν καλό κορίτσι να κάνω μια γλυκιά πράξη για το αγόρι μου;"

" Οχι αγάπη μου εσυ! Οχι!Το δικαιούσε και το παραδικαιούσαι" συνέχισε γελώντας δυνατά.

Τον τρέλαινε να του κάνω νάζια και γλύκιες.Χτυπούσα το ευαίσθητο σημείο του και μετά δεν μπορούσε να μου φέρει αντίρηση σε τίποτα. Ήταν τόσο καλός μωρέ.Δεν μου άξιζε με τίποτα και το ήξερα..

"Ανδρέα;;"

"Πες μου ψυχούλα μου"

"Που θα με πας σήμερα που είναι Σάββατο και δεν έχουμε κανονίσει τίποτα;;;Ε;;;;;"