Chapter Three

57 6 1
                                    

¤~♡~¤

ALMA

This can't be happening.

(--.--)

kinurot ko ulit ang pisngi ko. Paulit-ulit pero paulit-ulit din akong nasasaktan. Yup. Ayaw akong magising. Totoo talaga lahat ng ito.

"Stop pinching yourself" sabi niya. "Walang magagawa yan"

"So im stuck here forever?" Tanong ko. "Ano kaya iisipin nila mama?"

"Im really sorry." Muli niyang sabi. "Kasalan ito ng Miraoclie Guild. They're the one who's responsible for this!! K-kung lalapitan naman natin sila. Papatayin ka nila. The king of the Yuenku Empire really hates normal people. Kaya pala kakaiba ang aura mo! Your a normal human!"

Bigla nalang lumuha ang dalawa kong mata. Takot at pagkawalan ng pag asa ang aking nararamdaman. Pinunasan ko iyon pero tuloy tuloy parin ang pag agos. Hindi ko na makikita sila mama. Si Tier. Yung school ko. Yung bahay namin. Si Papa na hindi pa dumadating galing sa ibang bansa. Lahat. Wala na. Hindi ko na sila lahat makikita. Mag isa lang ako dito. Tapos kapag nalaman pa ng iba na normal na tao lang ako. Mamatay ako. Why do i have to deserve this?! Ano bang ginawa ko?!  Bakit ako?! Napahawak ako sa buhok ko. Natatakot ako.
Pinikit ko ang mga mata ko at umiyak ng umiyak.

Clementine....Calm down...Your not alone. Don't let fear take your body. Stand up, kid. Have hope in yourself. This isn't your fate. Don't give up.

I heard someone said. It's familiar. Hindi ko lang matandaan. That voice. Narinig ko na iyon. Pero saan? But..He's right. I have to stand. Kahit ano pang mangyari. I won't give up my life. Kakayanin ko toh. Relax Clementine! Push! Umalis ako sa higaan ko. Lumapit ako kay Kuya na pinoproblema din ang nangyayari sa akin. Nagtataka siyang tumingin sa akin. Ngumiti ako sa kanya.

"M-M-Magoa...." hindi makapaniwalang sabi niya. Magoa? Ano yun? Nagulat ako ng may mga pumalibot sa akin na mga hugis fairy na lumilipad. Kulay yellow ito. Woah. It's making a cute sounds. Magoa tawag dito?

"I see you have a hope, kid." Bumaling ako kay Kuya. Ngumiti din ito sa akin. "Don't worry. Hindi ko sasabihin sa iba. But Im suprise that even in normal human. Magoa will still come out. What's your name again?" Tanong niya.

"Alma Clementine" sagot ko.

"I see...Hmm..How about Altine? Simula ngayong araw. Iyan ang pangalan mo. Hindi mo pwedeng sabihin sa iba ang totoong pangalan mo dahil baka makilala ka ng mga taong galing sa mortal world. Baka nakita mo na ang iba galing dito. Delekado iyon"

"Okay..Ikaw kuya? Ano pangalan mo?" Tanong ko.

"He.he.he" nag papogi sign si kuya. "Ako si Edward Raquiños. 23 years old. Isang Doktor dito sa Central city. You can call me Kuya Ed nalang. Simula ngayon sa akin kana sasama ah?" Sabi niya.

"Haha okay po!" Nag salute ako sa kanya.

"Great! Ang dali mo palang kausap." Nag lahad siya ng kamay sa akin. "Nice to meet you. Altine Raquiños. My cousin!" It took a second bago ko marealize ang sinabi niya. Ahh.

Nag shake hands kami. "Nice to meet you, Kuya Ed! My cousin!" Sabi ko. Tumawa kami. "Im gonna pretend as your cousin forever?" Tanong ko. "What if maging suspicious ako sa iba?"

"Haha don't worry about that. Bilang ang mga taong nakakakilala sa akin. Even thought im also a former memeber of the Miraoclie Guild. Hindi ko masyado ineexpose ang sarili ko." Sabi niya. Bigla nalang tumunog ng malakas ang tyan ko.

(.___.) Eh?

"HAHAHAHAHA!" Tumawa si Kuya Ed. Gutom na ako eh! Bakit ba! Saka sabi niya hindi ako gumising kagabi! Edi wala akong nakain! Binuksan niya ang pintuan para sa akin. Lumabas ako sa kwarto.

Altine's AdventuresWhere stories live. Discover now