2. Bölüm

874 30 35
                                    

      Stiles's POV

20 dakikadır ormanın orta yerinde 2 yabancı ile - ki biri mükemmel derecede yakışıklı olan Bay Gizemli'm ve diğeri ise avcı ayrıca avcı olan sırtında kocaman bir geyikle arkamızdan geliyordu  sanki kaçıramayacakları derecede önemli 2 avmışız gibi hissetmeme neden oluyor bu durum-  öylece kalakalmıştık. 2 kişiye 2 kişi gayet adilmiş gibi değil mi? İnsan formundayız dostum ayrıca çok kaslılar. Tabii doğduğundan beri kas yapan devasa 2 kurt vs. bir sıska ve çelimsiz bir tanede orta boy ve orta kiloya sahip bir genç. Onlardan dayak yemek hiç iyi olmasa gerek! Aah Scott ne işler açtın başımıza ben seni eve gidince birşeye benzetmezsem neyim tabiki eve dönebilirsek. Yakışıklı olan benden 2-3 yaş anca büyüktür. Görünüşü öyle yani. Öteki Geyikçi ise Bay Gizemli Tanrı'mdan nerden baksan 2 yaş büyüktür. Bizden 4 yada 5 yaş büyük yani.... Ben ve mükemmel matematiğim.... Çok mükemmel bir ikiliyiz matematikle anlatamam yani o derece. 5 dakika daha yürüdükten sonra sonunda evlerine gelmiştik evlerine geldik "Sonunda gelebildik şükür." diye düşündüm. Hemen evi incelemeye başladım tam o sırada Bay Gizemli "Ne diye orda dikeliyorsunuz geçin oturun şuraya." dedi ve eliyle koltukları gösterdi. Hemen tekli koltuğa oturdum koltuğumun yanında bir tekli daha vardı ama Scott oraya değilde ikili koltuğa oturdu. O sırada geyiği taşıyan adam hayvanı mutfağa bıraktı ve Scott'un yanına oturdu Scott hiç rahatsız olmadı aksine adama doğru yavaşça biraz kaydı. Bir süre sonra adam isimlerimizi sordu ve de  sürümüzü.

Peter "Eee sizin sürünüz ve birer adınız var değil mi?" demesiyle Scott hemen atladı
"Stilinski sürüsü Scott ve o da benim kardeşim Stiles. Sizin adınız ve sürünüz nedir?" dedi. Peter " Hale sürüsü ben Peter Hale içerdeki (mutfağı işaret ediyordu) Derek ve büyük ihtimalle odasında son ses müzik dinleyende Cora." dedi ve nihayet soru sormaya başladım derken mutfaktan çok hoş bir ses işittim. "Umarım açsınızdır çünkü yemek hazır!" Derek olmalıydı bu. Sesi çok güzeldi sanki büyülenmiş gibi mutfağa doğru koşar adım ilerledim kapıyı açıp içeri girdiğimde karşıma ustaca yemek yapan bir Derek Hale çıkı verdi. Galiba bir ses çıkarmış olacağımkı Derek bana baktı ve dediki " Stiles yemeği nerde yemek istersin?" ben hemen cevap veremedim biraz 2-3 saniye geçmiş olmalı Derek merak eden gözlerle bana daha dikkatli bakmaya başladı ve yere düşmek üzere olduğumu ayrıca beni Derek'in son anda tuttuğunu fark ettim.... Bir anda kendimi Derek'in o güçlü kollarında buldum. Hemen kalkmaya çalıştım ama olmadı hemen beni masaya oturtu. " Ben iyiyim Derek saol galiba bunlar açlıktan oldu normalde hiç böyle olmazdı özür dilerim gerçekten." dedim ama Derek ise " Shh sorun yok biliyorum olabilir özür dilemene gerek yok. Dinlen sen seni odama götüreyim sonra da sana yiyecek bir şeyler getiririm ama bu gün dinlen uyu yemek hazır zaten sadece tabağa koymak kalmıştı sorun yok sakın üzülme." dedi o bana çok narin davranıyor. Onun sözünden dışarı çıkmayacağıma dair kendime ve ona söz verdim. Biraz rahatlamıştı beni çok önemsiyor galiba. Daha sonra beni odasına getirip yatağına  yatırdı ve hemen yemeğimi getirdi. Ben yerken hafif bir gülümsemeyle beni izliyordu. Bende karşılıksız bırakmamalıydım onu  hemen suratıma bir gülümseme çaktım onu gerçekten sevmeye başlamıştım artık gitmesini istemiyordum aksine bizimle kalmasını istiyordum o bana huzur veriyor ve çok sevimli oluyor bazen. O sırada tabağım bitmişti yan koltukta oturan Derek ise bunu fark etmiş olacak ki " Bittiyse tabağını alayım Stiles." dedi sadece evet anlamında başımı sallamak ve esnemekle yetindim. Tepsiyi alıp aşağı kata indi. Tamda uyuyacak zamanı bulmuşum evet doğru uyumuşum.

      Derek's POV

Peter yemeğimiz olan geyiği bırakıp içeri gitti ve çocuklarla konuşmaya başladı sürülerini ve isimlerini sordu isminin Stiles olduğunu öğrendim ve Stilinski sürüsündenlermiş ne bir dakika Argentlar'la iş birliği yapıp evimizi yakanlar mı olamaz ne yani Stiles bir Stilinski mi onlar Beacon Hills'ten uzun bir süre önce gitmemişler miydi? Neden geri döndüler lanet olsun. Neden o bir Stilinski Satomi'nin sürüsünden falan  değilde niye bir  Stilinski niye tamam sakin ol Derek. O sırada yemek hazır mı diye kontrol ettim iyice pişmiş mükemmel o zaman "Yemek hazır!" diye bağırdım. Stiles koşar adım içeri girdi bende ona nerede yemek istediğini sordum ama 3 saniye boyunca cevap veremedi ve düşmeye başladı son anda yakaladım onu kalkmaya çalıştı ama olmadı bende daha çok kendini zorlamasın diye onu masaya oturtum ve benden özür dilemeye başladı " Ben iyiyim Derek saol galiba bunlar açlıktan oldu normalde hiç böyle olmazdı özür dilerim gerçekten." dedi oysaki özür dilemesine gerek yoktu böyle şeyler olabilirdi gayet normaldi. "Shh sorun yok biliyorum olabilir özür dilemene gerek yok. Dinlen sen seni odama götüreyim sonra da sana yiyecek bir şeyler getiririm ama bu gün dinlen uyu yemek hazır zaten sadece tabağa koymak kalmıştı sorun yok sakın üzülme." dedim. Üzülmesini istemiyordum sabah kahvaltı etemiş olsa gerek yoksa yeni acıkırdı. Neyseki onu odama taşımama izin vedi yürüyemeyeceğini bilmesi iyiydi. Onu yatağıma yatırıp rahat ettirince hemen yemeğini kapıp yukarı çıktım. Neyseki Cora okuldaydı son ses müzik herkes için zararlı ama anlamıyor. Ayrıca Stiles ve Scott'u tersleyip onları bölgemizden kovalayabilirdi. Bunun olmasını kimse istemezdi ne de olsa. Yemeğini bitirince boş tabağını mutfağa bırakıp Peter ve Scott'a bakmaya salona geldim endişeli bir sohbet ederek endişeli endişeli birbirleri ile bakışıyolardı hemen onları birazda olsa rahatlatıcak olan o iyi haberleri onlara verdim.(bu nasıl bir cümle bende anlamadım geberiyoruzzz!)

Durumu anlatınca hemen odama çıktım bir baktım ki Stiles uyuyor. Ama bir şeyler sayıklıyordu. "DEREK ! Kurtar beni! SCOTT! DEREK! Nerdesin Derek!?" kabus görüyor olmalıydı hemen yanına gittim onu sakinleştirmeye çalıştırdıkça adımı sayıklıyordu ben ona sarıldıkça o da koluma sarılıyordu sanki uyanmaya çalışıyor ama başaramıyordu onu uyandırmaya çalıştım 5 dakikanın sonunda uyandı ağlıyordu. Stiles'e sarıldıkça sarılıyordum "Shh burdayım, korkma, bak bana sakin ol. Ağlama Stiles lütfen bak işte burdayım güvendesin seni kimse alamaz ben seni korurum. Sakın ağlama artık geçti bak sarılıyorum sana işte burdayım sakin ol geçti... Shh lütfen yapma bunu kendine ve bana üzülme bak bende üzülüyorum lütfen..." biraz sakinleşti galiba ama hala "Derek bırakma beni. Derek lütfen. Nolur bırakma. Sakın olmaz. Derek. Lütfen. HAYIR. Yeni Alpha olmak istemiyorum sürü lideri olmak istemiyorum ben. Dişi kurt olmaz ben seni istiyorum lütfen başka bir yol olmalı Derek sürü lideri Scott olsun ben istemiyorum hayır." ateşi vardı bunları ateşi yüzünden söylüyodu. Bunlar gerçek olamazdı değil mi? Beni mi istiyordu gerçekten olamaz?! Yoksa olabilir miydi? Eğer beni istiyosa iki düşman sürüyü bir araya getirmemiz gerekir ve Cora'nın buna boyun eğeceğini sanmam Peter'ında ama ben Stiles için Alpha'lığımdan vazgeçebilirim. Ama bir dişiyle eşleşecek o varis seçilmiş o Alpha olacak biz beraber olamayız bir geleceğimiz yok. Ben omega olarakta yaşarım ama Stiles o sürüsüne çok bağlı olabilir. Aah Stiles senin üzülmeni istemiyorum ve seni kendimde üzmek istemiyorum ama bizim bir geleceğimiz yokki konsey ve gelenekleri. Hrrr nefret ediyorum hepsinden. Neyse Stiles'a dönelim. Onu mutlu etmem lazım buna ihtiyacı var.

"Hey, Stiles ateşin var. Bi duş al ben sana giyecek ayarlarım benden bir şeyler giymek istersen?"dedim.

"Elbette, isterim Derek saçma sorular sorma lütfen..." dedi ve gülümsedi. Bu çocuğa giderek daha fazla aşık oluyorum....

"Ben suyu ayarlıyım sen seç dolap şurdaki."

"Öteki kimin Peter'ın falan mı?" dedi.

"Değil erkek kardeşimindi. Aslında abimin 1 yaş büyüktü. Adı Adrien'dı doğum günümde hediyemi o getirmişti. Pencerenin altındaki siyah camaro varya işte o. Adrien'in 2. arabası sanmıştım sonra anahtarları bana fırlattı. Ve dediki " O senin  benim değil." en iyi anılarımızdan biri bu."

"Özür dilerim Derek amacım bu değildi gerçekten. Özür dilerim, üzgünüm. Pardon...."

"Stiles özür dileme gerek yok. Hadi gel su hazır. İstediğin sıcaklıkta mı bir bak."

"Sen hazırlarsında iyi olmaz mı Derek?"

"Hadi duş al ben çıkıyorum havlularını hazırlayayımda."

"Derek bekle... Kal... yani şey.... Her şey için saol yani istersen kalabilirsin... ayy... ne diyorum ben?"

Bir STEREK Hikayesi (ARA VERİLDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin