8. Bölüm (Hallowen Özel)

292 13 8
                                    

Multi: Kostümleri

     Derek's POV

Stiles evin içinde bir o yana bir bu yana koşuyordu. Çünkü Cadılar Bayramı gelmişti. Bana kızıp duruyordu, "Derek niye daha önce bunu söylemedin niye yani bu Cadılar Bayramı önemli bir şey seninle geçireceğimiz ilk özel gün yani tamam seninle her gün özel ama anlarsınya ilk bayramımız ve bu özel olmalı etrafta şeker yada şaka diye gezmeli ve topladığımız şekerleri günün sonunda yemeliyiz! Derek sana kızmıyorum nasıl unuttum ben! Nasıl unuturum? Kesin 14 Şubat'ı da unuturum! Derek kostümlerimizi nerden bulacağız! Tüm mağazalar kapalı!" diye söylenip duruyordu. Benim aklımda ise  annemden, babamdan, benden ve Cora'nın makyaj malzemelerinden ve takılarından ne çıkar fikirleri uçuyordu. En sonunda kolundan tutup gözlerime bakmasını sağladım ve "Stiles sakin ol buldum!" dedim yüzünde kocaman bir sırıtışla "Eee anlat bakalım!" dedi. Her şeyi bir çırpıca anlatıverdim. "Senin o dahiane fikirlerin var ya beni benden alıyor Hale. İnanılmazsın!" dedi ve dudaklarıma kocaman bir öpücük koydu. Ben daha fazlası için onu tutarken o nefes almak istiyordu. Onsuz da ben nefes alamyordum. Ama ölürse hiç nefes alamam o yüzden dudaklarımızı ayırdım. Sonra biraz ödül istedim arsızca ve Stiles "Şu gün bi bitsin ben sana  ne ödüller vercem bekle ve gör! Ama biraz spoiler verebilirim . Sence spoiler vermeli mi sevgilim?" ben durur muyum beynimdeki tüm kan Derek 2'ye hücum ediyordu. Hemen başımı evet anlamında salladım. Stiles dizlerinin üstüne çöktü ve pijama altımı çıkardı. Boxerım artık iyice kalkmıştı. İçimden seni gidi 'Arsız azgın teke duramadın dimi!' diye düşünüyordum. Stiles ise çoktan başlamıştı işine. Zaten öpüşmekten dudakları şişmişti. Bu haliyle beni iyice kendimden çıkarıyordu....

Akşam şehre indik şehir dediysemde yani kasaba. Hani ben ormanda yaşıyorum ya... Tüm evlere teker teker uğradık. Şeker ya da şaka diye dolanıp çantamızı iyice şekerle doldurduk.  Gece bastırasıya kadar şeker toplamıştık. İlk defa bu kadar eğleniyordum. Eve giderken yolda o sözde üç ajandan uzun olan Sam yani. Bize efsane bir süpriz yaptı evin içinde bizim üçlü koltuğumuzda uzanıyordu. "Selam gençler bakıyorum iyi şeker toplamışsınız. Aferin size!" dedi adam diğerlerine kıyasla çok çok çoook daha iyi birisiydi. Ama yinede şu Winchester'lar pek bana iyi gelmiyorlar hepsi beni geriyor. Bir de şu sevgilim bir Winchester işi var. O hayli hayli yetiyor ama acaba bu ne istiyor? "Niye geldin?! Huzurumuzu bozmak için mi? Evet aynen öyle! Nerde şu Melek Castiel ve Şeytan Dean vardı değil mi?! Güya babaları! Sen amcası Sam! Mükemmel bi ailesiniz! O bir kurtadam, ben bir kurtadamım  onun ailesi bir Sürü hani kurtadam ailesi. Hatırlatıyım dedim..." dedim artık Winchester'lar sinirimi iyice hoplatıyor. Hayatımdaki tüm nefreti sanki o cümlelere sığdırmışım gibi rahatladım. Sam bana öyle bakıyordu ki sanki ben bir yılanımda onu sokmuşum gibiydi. "Rahatsız ettiysem özür dilerim gerçekten. Galiba özel bir şeyler düşünüyordu sevgilin Stiles ben bölmiyim. Özür dilerim gerçekten çok üzgününüm. Özür dilerim. Rahatsız ettim." dedi. Üzülmeye başlamıştım artık. Kapıya doğru yöneldi sonra geri dönüp koltuğun arkasına sakladığı bavulu çıkardı. Ve peşi sıra sürüklemeye başladı. Tam çıkacakken kolundan tuttum ve "Asıl ben özür dilerim yanlış kişiye patladım." gerçekten üzülmüştü. O üzüntü kokusunu hissettim. Ve bu herkezden yayılmaya başlamıştı. "Gerek yok düşünmem gerekirdi haklısın sorun yok ben giderim." dedi ve benim o yufka yüreğim dayanmadı o yüzden onu kolundan çekip Peter'ın odasına kilitledim. Evet kitledim ama ufak bir hile ile kilidi yavaşça geri açtım. Neyse zaten Peter yurt dışına tatile gitti en az 3 ay daha yok. O yüzden bende hiç düşünmedim. Sonra aşağı kata inip Stiles'ı odamıza taşıdım. Kitlenmiş gibiydi. Gözünü bile kırpmıyordu. Yatağa yatırdım. Sıkıca sarıldım. Onu tüm bedenimle ısıttım. Titremeye başladı. Daha çok sarıldım. Sonra sakinleşti. Yavasça tepki vermeye başladı. Sarılışlarıma karşılık o da sarıldı bana. "Onu evden atmışlar." dedi. Biliyordum üst katta bizi dinliyor ve yavaşça ağlıyordu. "Bizi savunduğu için attılar onu Derek. Bizi desteklediği için atıldı evinden. Bizi sevmeye başladığı için attılar onu! Derek bizi sevdiği için evinden oldu o. Bizim yüzümüzden kardeşi ile kavga etti ve attılar onu." dedi evet haklıydı onu bu yüzden evden atmışlardı ve ben ona gerçekten kötü davranmıştım. Şu an halimden gayet pişman oldum. "Sam." dedim "Kapın kitli değil buraya gel. Senden bir isteğim olacak.".....

Bir STEREK Hikayesi (ARA VERİLDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin