The Good Girl's Project

The one with the sketch

3 little bitches 🐽🐽🐽

Genina: Got any updates, Zea?
Alyzea: Wala pa, Talaga bang taga Shinrin 'yon? Wala pa din akong nakikita na tulad ng mata niya.
Aerielle: Try remembering his face again kasi.
Alyzea: I can't remember nga, only his eyes.

That's our messenger group chat, Aerielle actually named it as 3 little bitches. Medyo clingy din kasi 'yang mga beshies ko, kapag tinatamad silang mag-aral magggroup call agad 'yan and kapag may latest gossip, dito nila agad sinasabi. Nakauwi na kasi 'tong mga 'to kaya dumadaldal na naman, ako kasi 6 na nakalabas ng Student Council Office dahil sa meeting na ginawa namin kanina.

Genina: Oh, tama na.
              Maiba nga tayo, dumating na ba kuya mo Zea?
Alyzea: Hindi pa nga e, IT'S ALREADY 7 FORGODSAKES!

Ugh! It's already 7 na kasi and I'm still here pa sa school! Kuya Al is really late! Nakakairita talaga!

Aerielle: itext mo na kaya?
Genina: or try calling him? sumasagot ba?

Speaking of the devil, I finally spotted our black ecosport na pumasok sa gate ng school. I stood up as I gathered my things then he pulled over malapit sa waiting shed na pinaghintayan ko for almost 30 minutes.

FINALLY.

I hopped inside his car, binili ito ng parents namin for him para sa birthday gift ni Kuya. Dati kasi hinatid kami ng driver ni Dad, kaya nung niregaluhan siya ng car ni Dad, di na ako hinahatid at si Kuya na raw ang maghahatid at magsusundo sa akin, since malapit lang naman ang University ni kuya mula sa Shinrin International High School or Shinrin na lang for short.

"What's with your face, Z?" tanong ni Kuya Zander, nasa loob ako ngayon ng kotse niya at kasalukuyang inaayos ang seatbelt ko. Dapat kasi mayroon na akong sarili kotse or at least let me commute para makauwi! I really hate it!

"Don't talk to me, Kuya." coldly answer him. Wala ako sa mood to talk to him. Naiirita talaga ako.

"May org meeting kami at natapos siya around 6:15. Sorry, Z." paliwanag niya. Sabing ayoko ng marinig ang kahit anong explanations e.

"Sana man lang nagsabi ka kuya! Anong silbi ng phone mo? You should have texted me para hindi na ako naghintay, I have my phone naman with me and may sapat na money din ako to book an uber ride! You should have told me!" I burst out. See? Kaya ayoko ng may kinakausap kapag galit ako dahil sa mga nasasabi ko.

"Deadbatt phone ko"
"And you know dad will get furious if I'll let you commute." he added.

"Ugh! Whatever, kuya!" kung bakit kasi bawal akong magcommute! Nakakainis.

Dahil ayoko ng makausap ang nakakainis kong Kuya, pinasok ko na yung earpods ko tumingin na lang ako uli sa group chat namin. Sinabe ko na rin sa mga kaibigan ko na nasundo na ako ng kuya ko.

It's been 2 weeks after the incident and still no sign of that intruder.

Haaay.

That 2 weeks were the most terrifying week of my life. Hindi niyo alam kung gaano ako katakot kumalat 'yong side ko na 'yon. Malay ba nating hater ko pala 'yong nakakita sa akin, o edi lagot na ako niyan.

Sobrang ingat na ingat ako sa mga kilos ko for these past few days. Mas naging triple yung pressure since SC president ako and all of their eyes are on me, dati kasi i can hide with the crowd since hindi nakafocus sa akin lahat ng mga tao sa buong Shinrin.

Mabuti nalang walang kumalat na rumor nitong nakaraang linggo, baka di ko kayanin, mabubuko ako ng wala sa oras. I cannot let that happen!