1. Bölüm

2.4K 99 53
                                    

5 Yıl Sonra

"Hadi Selin uçağı kaçıracağız"

"Tamam Abi ya geliyorum" dedim merdivenlerden hızla inerken.

"Yavaş insene kızım bir tarafını kırıcaksın"

"Ya abi yavaş olsam suç, hızlı olsam suç bir karar ver ne yapayım"

"Dakik ol sende"

"Tartışmayı bırakında çıkalım artık"

"Kocana de sen onu"

"Tamam tamam hadi" son kez eksik bir şeyim var mı diye göz gezdirip evden çıktım. 5 yıl önce iş için buraya gelen abim şimdi yine iş için Türkiyeye dönüyordu ve bir neden de Mert ile Damla'nın evleniyor olmasıydı. Bu dönüş kalıcı idi. Koskoca 5 yılda bir sürü şey değişti. Yeğenlerim 6 yaşını doldurdu geçen hafta. Onların ağızlarından 'Hala' kelimesini duymak çok güzel hissettiriyordu. Turkiye'ye dönünce abimler ikisini anaokuluna yazdırmayı düşünüyorlardı. İngiltere'de yaşamaya başladıktan 3-4 ay sonra Halam ve eniştem bir sürpriz yapıp buraya gelmişti. Uzun zamandır görmediğim için tanıyamamıştım. Kendisini tanıttıktan sonra öğrenmiştim.

"Senin burada ne işin var" dedi abim sinirle.

"Böyle yapma Selim"

"Ne yapmayayım Hala he ne yapmayayım. Yıllardır kız kardeşimi öldü diye bildim ben"

"Tamam ne desen haklısın. Sizi bir sürü güzel anılardan mahrum bıraktım. Ama .."

"Ne aması hala. Bu yaptığının affedilecek bir açıklaması olamaz"

"5 yıl çocuğumuz olsun diye uğraştık ama olmadı. O kazayı duyduktan sonra yıkıldım. Necmi ile apar topar hastaneye gittik. Vardığımızda herkes bi köşede içli içli ağlıyordu. Amcan "İkisinide kaybettik'dedi. O an daha çok yıkıldım. Küçücük yaşta hem öksüz hem de yetim kalmıştınız. Ben ikinizede bakmaya razıydım aslında ama teyzeniz kabul etmedi. Tartıştık baya sonra o Selin'i aldı bende seni"

"Sen bana kardeşin öldü dedin ya öldü"

"Evet dedim. Çünkü yaşadığını bilseydin bizi bırakıp onunla kalırdın. Seni kaybetmek istemedim. Seni çocuğum yerine koydum."

"Çocuk esirgeme kurumları boşuna yok değil mi? Gidip oradan aile özlemi çeken bir evlat edinebilirdin. Hem o çocuk mutlu olurdu hem de siz. Bizde kardeşimle birlikte büyürdük" sustu birşey diyemedi. Ardından eniştem devam etti.

"Lütfen oğlum bizi affet"

"Gidin lütfen kalbinizi kırmak istemiyorum" ikiside oturdukları kanepeden kalktı ve çıkışa ilerledi. Teyzem ile uzun zamandır görüşmüyordu o yüzden affetmesi kolay oldu birazda benim sayemde tabi. Halamlar ise yıllardır onunla birlikte idi. Canını en çok yakanda en yakınından darbe yemesiydi.

Bir süre görüşmedi halamla ama sonra bu olaya el attım. Teyzemi affediyorsak onu da affetmeliydik sonuçta. Şimdi aramız daha iyiydi hatta arada bizi görmeye geliyorlardı. Bizim gruba gelicek olursak durum şöyle

Baran ve Derya bir çok kez ayrılma eşiğine geldiler ama sonunda nişanlandılar ve şuan daha iyi araları. Okuduğunuz gibi Mert ve Damla evleniyor ve düğünleri yarın. Abimin önemli işleri olduğu için bugün Türkiye'ye dönme imkanı bulduk. Hepimiz 4 yıllık üniversite bitirdik.

Ben : Veteriner
Derya : Psikoloji
Baran : İşletme
Mert : Polislik
Damla : Acil Tıp Teknisyenliği

Damla'nın okuduğu iki yıllıktı ama sonradan 4 yıllığa tamamladı. Mete'yi sorduğunuzu duyar gibiyim. 5 yıldır görmedim onu sadece kızların anlattıkları kadarını biliyorum. Benden sonra hiç sevgili yapmamış. Ben gittikten sonra sürekli barlarda içer olmuş. Baran sayesinde eski haline dönmüş. İlk 1 yıl hep mesaj attı 'Seni Seviyorum' , 'Seni çok özledim' diye. Ben ise her mesajında ağlıyordum. Onu tüm kalbim ile sevmiştim ama o bir oyun yüzünden bizi bitiren darbeyi yapmıştı. Ona karşı artık hiçbir şey hissetmiyordum. Ha ondan sonra hiç sevgilin oldu mu derseniz olmadı. Onun yüzünden yeni bir ilişkiden korkar oldum resmen. 5 yıldır bıkmadan peşimde dolanan Liam'a bile yüz vermedim. Ha kötü biri mi? Hayır ama kalbim ona karşı hiçbir şey hissetmiyor. O yüzden umut vermek istemedim.

Aşkı Tatmak 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin