Bir şairin şiirde yalnızlığı anlatması gibi şimdi şu kalbim. Yalnız ve param parça. Dizeler seni bana anlatıyor. Hepsi de Bilindik hikaye. Dinlemek istemiyorum. Çünkü; onlar seni bana anlattıkça koca kalabalığın içinde yalnız kalıyorum.Sayfaları değiştirdikçe daha da uzaklaşıyor gibisin. Korkar oldum sayfaları çevirmeye. Ya gelmezse? Ya giderse? Ya ona bişey olursa? Diye kafamda bin bir çeşit soru var. Elim, diğer sayfaya geçmek için gitmiyor. Kala kalıyorum o dizelerde. Her satırda seni arıyorum, Kokun geliyor onca söz arasında, dünyam başıma yıkılıyor o an. Kalbim hızlı hızlı atmaya başlıyor. Yüzün aklıma geliyor. Masumca güldüğün o zamanlar aklıma geliyor. Yanlız başıma koca odada yere oturup Ağlıyorum. " herşeye Değermisin lan!?" derken bile Ağlıyorum. Işte sen, seni böyle birini kaybettin....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
,,SaYe''
Poetry"Ben gözlerimi bir sana açmışken senin bana bakar gibi görünüp dünyayı seyretmene kırgınım"🌙🍷
