Secret Lover สะดุดรักนายเย็นชา

บทที่ 4 ขอโทษ

บทที่ 4
ขอโทษ

          วันรุ่งขึ้น
          "ฮิโรกิคุง..!!" มิคังรีบวิ่งออกไปทันทีที่เห็นร่างฮิโรกิเดินเข้ามาในรั้วโรงเรียน "คือว่า.. ชั้นขอโทษด้วยนะ"
          "หือ.. ทำไมมิคังจังต้องขอโทษด้วยล่ะ.." ฮิโรกิมองอย่างไม่เข้าใจ
          "ชั้นคิดว่านายคงจะรู้สึกแย่ที่ชั้นรู้เรื่องของคนนั้นน่ะ ขอโทษนะคะ.."
          "ไม่ใช่หรอก.." ฮิโรกิพูดพลางยีหัวมิคัง "มิคังจังอย่าคิดมากเลยนะ"
          "ยังเสียใจอยู่เหรอคะ..?"
          "อืม..." สายตาเขาเหม่อออกไปยังท้องฟ้า "คงคิดถึงมากกว่า" ก่อนจะหันกลับมายิ้มเหมือนเดิม "ชั้นเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง จะเดินต่อไปก็ไม่รู้จะเดินไปทางไหน จะกลับไป.." ฮิโรกิฝืนยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่แสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวดที่อยู่ข้างในจิตใจ
          "ต่อให้กลับไป ที่ตรงนั้นก็ไม่มีเธอคนนั้นอยู่แล้วล่ะ.."
มันอาจดูเป็นแค่คำพูดนะ แต่ชั้นสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของฮิโรกิคุง..

          "ฮิโรกิ" ริเอะเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเขาก่อน ในมือของเธอกำลังถืออะไรบางอย่างอยู่ "เมื่อวานนี้ชั้นขอโทษนะ"
          "อื้อ ไม่เป็นไรๆ"
          ผู้หญิงนี่อ่อนไหวง่ายจังแหะ...
          "ชั้นมีของบางอย่างจะเอามาไถ่โทษนาย ชั้นคิดว่ามันคงดีกว่าคำขอโทษอย่างเดียว" แล้วริเอะก็หยิบของสิ่งนั้นมาให้ฮิโรกิ
          ตั๋วดูหนัง...?
          "ชั้นเอามาให้นาย 4 ใบ นายจะเอาไปดูกับครอบครัวนายก็ได้นะ ถือว่าแทนคำขอโทษจากชั้น"
          "พ่อแม่ชั้นไปทำงานต่างประเทศกันหมดแล้วน่ะ" ฮิโรกิพูดพลางเอามือเท้าคางทำท่าคิด "งั้นเอางี้.. เราไปดูกัน 4 คนนะ"
          "ห๊ะ..." ริเอะทวนคำถาม "ให้ชั้นไปดูกับนายเนี่ยนะ"
          "ไปกับเพื่อนสนุกดีออก ตกลงนะ"
          ยังไม่ทันจะปฏิเสธ เสียงออดของโรงเรียนก็ดังขึ้นพอดี
          'ชั่วโมงโฮมรูมกำลังจะเริ่ม'
          "เจอกันตอนพักนะ ริเอะจัง"
          อะไรกัน แปลกคนชะมัด... ทั้งๆที่รู้สึกว่าต้องโดนเกลียด โดนโกรธแท้ๆ แต่เขากลับไม่รู้สึกแบบนั้นเลยสักนิด
          "ก็ได้.." เป็นเสียงพำพัมออกมาเบาๆที่ฮิโรกิไม่ได้ยิน