Ve nihayetinde okul kapısının önündeydim,kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Okul o kadar devasa ve muhteşem ki gözlerimi alamıyorum.....
Etrafı incelerken yavaş adımlarla fakülteye doğru yürümeye başladım. Bütün herkes çok havalı görünüyordu. Fakültenin içerisine girdim ve ders programımı almak için memur odasını bulmaya çalışıyorum. Koridorda yürürken kapıların üzerlerinde yazan yazılara bakıniyordum, bir ümit bulurum diye...
Yürürken bir anda birine çarptığımı hissettim ve kolumdaki çanta yere düştü. Çantamı yerden aldım ve karşımda çok şirin bir kız duruyordu.
"Gerçekten çok özür dilerim,"dedi ve,"önemli değil"dedim. Bu arada ben Sude,
Kız,
"Ben de Eda, tanıştığımıza memnun oldum."
"Bende tanıştığımıza memnun oldum, niye bu kadar telaşlısın?"
Eda,
"Ders programımı almak için memur odasını bulmaya çalışıyorum. Peki ya sen neden etrafa bakıniyordun?"
Sude,
"Aslında ben de memur odasını arıyordum."
" İkimizin de aynı şeyi araması ne kadar da komik bir durum. Sanırım bir tek biz bir türlü memur odasını bulamıyoruz."dedim.
Ve ardından ikimizde gülmeye başladık. En iyisi memur odasını bilen birilerine sormaktı. Edayla birlikte panoların bulunduğu tarafa gittik ve birilerine sorduk. Sanırım üst kata çıkmamız gerekiyordu. Kıza teşekkür ettik ve üst kata çıkıp sağa döndük. Eda koridorun sağ taraftaki kapılara,bende sol taraftaki kapılara bakıyordum.
Sonunda bulmuştuk, kapıyı tikladik ve içeriye girdik. Bir süre bekledikten sonra ders programımızı aldık ve odadan çıktık. İlk günden arkadaş edindiğim için çok mutluydum. En azından sıkılmicaktım. Edayla derslerimizin saati ve sınıfı aynıydı.İkimizde aynı olmasına sevinmiştik bir yandan. Dersimizin başlamasına daha yarım saat vardı. Bu arada biz de bahceye çıkmaya karar verdik. Edayla birlikte bahçeye çıktık ve mis gibi koku saçan çimlerin üzerine oturmuştuk. Birbirimizi tanımak icin birkaç soru sorduk. Bence ilk günden böyle candan bir arkadaş bulmak çok güzel bir duyguydu.Birbirimizi artık biraz da olsa tanıyoruz. Birden ,uzun zamandır çimlerin üzerinde oturduğumuzu farkettim ve hemen çantamdan telefonumu çıkarıp saate baktım. İnanamıyorum 10 dakika geçmişti,ilk günden derse geç girmek istemiyordum. Edaya da söyledim ve hemen yerimizden fırlayıp sınıfa doğru hızlı adımlarla yürümeye başladık.
. Arkadaşlar yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalimdeki Başlangıç
AbenteuerHer insanın bir hayali vardır ve gerçekleştirmek ister. Bunu başarabilen kişiler ise dünyanın en mutlu insanı olur. İste benimde bu romanda anlatmak istediğim şey de tam bunun gibi.... İlk kez yazıyorum. Okursaniz pişman olmayacaginizi düşünüyorum...
