Sevdanı Fısılda

Bölüm-4-

Sabah çok erken uyandım gün daha yeni ağırıyordu. Camları açtım bol bol nefes aldım. Kaldığım oda biraz havasız kalmış gibiydi. Odanın camı Allah'tan bahçe tarafına bakıyordu yeşilliği seviyordum kuş cıvıltıları da bir yandan insana huzur veriyordu adeta. Muhtemelen herkes uyuyordu bu saatte...

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım üstümü giyinip saçlarımı topuz yaptım. Sonra sessizce bahçeye indim. Her yer yeşillikti ne güzel sıra ağaçlar türlü türlü çiçekler, asma altı bir de büyükçe bir havuz vardı. Birde keşke yüzmeyi bilsem ne güzel olurdu. Biraz bahçede dolandım sıkılıncada havuzun kenarında oturdum, ayaklarımı çıkartıp biraz serinlesin diye suyun içine sarkıttım. Ayağımı ileri geri suyun içinde biraz salladım hava sıcak ama su soğuktu. Sonra baktım zaman geçmeyecek ayaklarımı suyun içinden çıkarıp terliklerimi giydim eve doğru yürüdüm sürgülü camı açıp eve girdim. Emine Hanım ve evin diğer çalışanları kalkmış mutfakta kahvaltı için hazırlık yapıyorlardı. Onlara yardım etmek istedim lakin Emine Hanım bunun kendilerinin görevi olduğunu söyledi bende " sıkıntı yok nasıl olsa daha Doğan Bey uyanmadı " dedim . Güç bela izin verdiler. Bende elimden geldiğince hızlıca yardım edip sofrayı hazırladım. Sonra tekrar kaldığım odaya çıktım. Üstümü değiştirdim benim için alınan birkaç parça giysinin içinden çiçekli elbiseyi giydim. Bir de gözüme sürme çektim neden bilmem bugün biraz farklı görünmek istiyordum. Birazda yanaklarımı çimdikleyerek yanaklarımı kızarttım bir de saçlarımı açıp bir güzel taradım elbiseye uygun sandeletlerimi de ayağıma geçirdim. Bu zenginler bir garipti evde bile ayakkabıyla dolaşıyorlardı. Sonra ev neden temiz kalmıyor...

Odadan çıktım salona geçtiğim de hala Doğan'ı ortalıkta göremedim bide bugün önemli iş vardı lafta. Derken arkamı bir döndüm Doğan, gözlerimi kocaman açmış bir abideye bakıyordum resmen. Takım elbisenin içinde seksilik akıyordu adeta hafif kirli sakalı, saçlar yapılmış kol düğmelerini düzeltiyordu. Bana bakmadan " günaydın" dedi belli belirsiz " günaydın" dedim bende . Yavaşça kafasını kaldırıp bana baktı sonrası bende yok tabi...

Kader'in sesi belli belirsiz gelince kafamı kaldırıp baktım o an gözlerimiz buluştu. Bu nasıl bir afetti, resmen Kader gitmiş yerine bir başkası gelmiş sanki. Ateş kızılı gibi duran turuncu saçlarını salmış giydiği elbisede üstüne tam oturmuştu. Karşımda sanki kabuğunu kırıp filizlenmiş bir afeti devran duruyordu. Takılıp kalmıştım hiç bişey söylemedim tabiri caizse nutkum tutulmuştu. Nasırlaşmış kalbim yeniden atmaya başlamıştı sanki. Neler oluyordu çekimi kuvvetli bir girdaba çekiliyordum. Nefes alış verişi bile ağır çekimdeydi. Hele o kırmızı dudakları nasılda al benili duruyordu. O an onu belinden tutup dudaklarına yapışmak istedim. Bu düşüncenin verdiği heyecanla ona olan isteğim daha da kabarmıştı. Bakışları bile bana çok cazip geliyordu. Ona doğru yaklaştım aramızdaki mesafe daha da azalmıştı hiç kıpırdamıyordu. Dibine kadar girdim kulağına eğilip

" Bu ne güzellik müstakbel karıcım" dediğimde nefesini tuttu. Kafamı geriye çektiğimde "artık nefes alabilirsin" dedim. Afallamış olacak ki; bön bön yüzüme bakıyordu. Az önceki hareketi neden yaptım bilmiyorum sanırım fazla tahrik olmuştum. Bir kadınla birlikte olmaya lı biraz olmuştu onunda etkisi olabilir.
Kendimi tutmasaydım dudaklarına yapışabilirdim. Elimi beline koyup masaya doğru yönlendirdim " hadi kahvaltı yapalım daha nikah işlemlerini halledeceğiz " . Tamam anlamında başını salladı.

Bu neydi şimdi oldu olacak bide öpseydi. Az önceki olanları hala atlatamamıştım. Bide karşıma geçmiş pişkin pişkin yarım ağız gülümsüyor. Sonuçta bizimkisi kâğıt üzerinde olacak bir evlilik sırf Meryem için. Farketmeden az önceki olanları gözümün önünden geçirdim kulağıma fısıldarken bile baştan çıkartıcıydı. Biraz daha devam etse öpecek zannettim. Kendine gel Kader bir daha böyle bir şeye asla izin vermeyeceksin. Bu şekilde kendimle iç savaşım devam ederken bir yandanda kahvaltımı yapıyordum.