The Lost Princess

ch 2~~ Matteo

*******

Since I left the hospital , I decided to live everyday of my life as Anne  and with my second family . That is what nay Minda thought me . She wants me to threat them as my family from now on until my memory comes back into me . She's so kind to me . Ang gaan gaan ng loob ko sakanya at ganun din sya sakin . I never meet yet her grandchild . I don't know if its a girl or its a boy , but I'm expecting it to be a girl . I didn't ask nay Minda kasi nakakahiya .

We finally reached their house , It is just a mini house maid of bamboo , Simple house to be exact . This is surrounded by lots of trees , tas may malapit na ilog at falls where you can see the real beauty of nature , Meron din namang kapit bahay kaso medjo layu-layo yung bahay .

" hija , pasensya kana sa bahay , dalawa lang kasi kaming nakatira ng apo ko kaya ok na to saming dalawa " sabi ni nay Minda sakin habang nakangiti .

" i-its ok po. t-thank y-you po ." sabi ko sakanya habang nakayuko but I can see her smiling from my peripheral vision , I often see this old lady smiling everytime she saw me . Just like she's saying I'm welcome at her family by means of smiling at me . 

She's so kind at me . I don't know how can I repay her back when the time comes my memories will be coming back . I am lucky enough that she is the one who saw me back then .

" walang anuman hija .. Gusto ko itong pagtulong na ginagawa ko sayo . halika na pasok kana ." anyaya nya sakin sa loob ng bahay nila . May maliit na sala sa gitna , meron ding namang kusina at banyo tapos may dalawang kwarto .

I just followed her inside and sitted on the wooden chair at the living room . Even inside of this house look so clean and organized . 

" Naku , wala pa yung apo ko . Nasa eskwela pa siguro sya ." nay Minda . Halata nga na wala pa sya , kasi wala naman kaming nadatnang tao dito . 

" p-pwede p-p0 m-magtanong ?" ako .. And why on earth I'm stammering ? Kinakabahan po kasi ako . Nahihiya pa ako . Ang laki na ng tulong nila sakin .papatirahin pa nila ako .

" ano yun hija? wag ka nang kabahan . Wala kang dapat ikatakot . " sabi na sakin na nakangiti padin . 

" ano po ba yung apo nyu? it is a boy or a girl .." I asked because I can't help it . Curious na talaga ako kung ano yung apo nya . I think it is not a bad idea to ask whether her grandchild is a boy or girl. I just wanna know who am I going to live with .

" lalaki sya hija .. " sagot nya sa tanong ko na may ngiti sa labi nya . Honestly , hindi ba napapagod si nay Minda sa kangningiti? pero teka lang .. ano daw?? l-lalaki? The heck !!

" p-po?" tanong ko sakanya na parang hindi ko naintindihan kung ano yung sinabi nya but the fact is I already get it but I can't get over it . I'll be living here with a boy ? Its ok if he is a elementary boy ..

" Matteo ang pangalan nya hija .. wag kang mag alala , mabait sya .. at gwapo .. pero Theo lang ang gusto nyang itawag sakanya ..----" sabi ni nay Minda madami pa syang sinasabi pero tanging pangalang Theo lang ang pumapasok sa ulo ko ..

Theo....

Theo .....

What is with that name ? Bakit parang familiar ang pangalang iyan ? Bigla nalang sumasakit ulit ang ulo ko .. at ilang mga eksena ang nakikita ko ,,

"That Theo is not worth for a girl like you " sabi ng matandang lalaki sakin habang nakaupo kami sa isang mahabang lamesa na puno ng pagkain .

"He's just a poor boy? anong buhay maibibigay ng hampas lupang yan sayo ha? Pera lang ang habol nya sayo ' " dugtong pa nya .

I can't really see a clear image . Sino sila? Sino yung matandang yun? At bakit nya ako sinasabihan ng ganun? At sino si theo ? Sa sobrang sakit ng ulo ko , napasabunot ako sa mga buhok ko . Di ko na kaya .. Rinig ko pa ang pagtawag ni nay Minda sa pangalan ko .. Alam kong nag aalala sya sa boses palang nya .. Pinilit kong tumingin sa dereksyon ni nay Minda pero isang malabong imahe ng lalaki ang nakita kong patakbong palapit samin ,, at tuluyan na akong nawalan ng malay ..