Bir ağaç düşün, İlkbaharda dallanıp budaklanır. Sonbaharda ise yapraklarını döküp boynunu büküp bir daha ki baharı bekler. Aslında insan ömrü de böyledir. Fakat tek bir farkı vardır. Biz insanoğlunun ikinci baharı yoktur. Bir kere filizlenip büyürüz , Sonra yavaş yavaş sararıp, dökülürüz. Toprağa karışıp sonsuzluğa yürürüz.