YETHER!!

Bölüm 4

  Öncelikle Leyla Hocam hikayeyi okuduysanız ki umarım okumuyosunuzdur bişey söylemek istiyorum. Gerçek hayatta asla ve asla küfür etmem hocam sadece hikayenin kurgusu için gerekli. Affedin hocam. En sevdiğim 3 hoca arasındasınız bunuda belirtiyim. :D Bu bölümü sınıf arkadaşım olan MerKor123'e ithaf ediyorum.Biraz ciddi bi bölüm olduğunu baştan söylüyorum. Multimediada Çağlar var :dd Playlist'teki müzikle okumanızı tavsiye ediyorum. Christina Perri - Human.İyi okumalar

Akşam yemeğinden sonra odama ders çalışmaya geçtim. Birazcık edebiyata göz gezdirdim yarın sınav varda. TM ciyiz olum biz. Edebiyat benden sorulur. Şu sınav haftası bitsede bi rahata ersem ya. Her ne kadar çalışmasamda sınavları ve notlarımı umursuyorum. Bütün öğrenciler umursar ama bazıları belli eder bazıları ise umrunda değilmiş gibi yapar. Ben umrunda olduğu halde umursamıyomuş gibi yapanlardanım. Neden öyle yaptığımı bilmiyom. Ama bundan sonra geleceğim ve kendim için ders çalışıcam.Kendime söz veriyorum.=İKİNCİ DÖNEM ÇOK ÇALIŞICAM.

Edebiyata göz attıktan sonra “skrillex bangarang” açtım ve sa sa sasa diyerek dans etmeye başladım. Allahtan odada kimse yok. Şu hallerimi ailem görse evlatlıktan reddederler yeminle. Ama napıyım çok zevkli.Müzik bitti nefes nefese kalmışım o sırada bazı sesler duydum. Adamın biri bağırıyodu. Hemen cama gittim ve gördüğüm manzarayla şoka uğradım.

“Anneeeee babaaaa buraya geliiiiin çabuk” diye bağırdım. Tabiki annem her zamanki gibi mutfakta olduğu için duymadı.Babamda kesin koltukta uyuya kalmıştı. Hemen koşarak odamdan çıktım ve tahmin ettiğim gibi babam koltukta uyuyodu. Babamı dürtükleyerek :

“Babaa koş yetiş aşağıda kavga var çocuğu dövüyolar”  babam dürtüklemelerime dayanamayıp uyandı.

“Ne çocuğu, çocuk ne, kim dövüyo” babam şu haliyle çok tatlıydı ama şuan bunu düşünücek zaman değil

“Aşağı in baba çabuk yaa öldürcekler”

Babam daha ne olduğu anlamadan hemen aşağı indi. Tabi bende arkasından. Tekin amca Çağları dövüyodu. Hemde sokak orasında.Hemde apartmanın önünde.Dehşet vericiydi.Tekmeler atıyor ,yumruklar savuruyordu. Çağlarsa hiçbir şey yapmıyordu. Tamam babasını dövmesini beklemiyorum ama kendini korumuyodu bile. Sanki dayak yemek ister gibi bi hali vardı. Hatta gülümsediğini gördüğüme yemin bile edebilirim. Herkes camlara çıkmış bu manzarayı izliyordu.Ne manzara(!) ama. Annemle Alperde benim odamın camından izliyordu(Alper kardeşim). Ellerinde mısır eksikti sadece. Tekin amcanın gözünü nasıl bi hırs bürüdüyse babamın ve çevredeki diğer insanların onu tutmasını daha doğrusu tutmaya çalışmasını umursamadan tekmeler savuruyordu. Çağlarsa yerde hala tebessüm eder ifadesiyle yatıyordu. Daha onu tanımıyorum bile hakkında bildiğim tek şey adı ve yaşı. Ama bu hali canımı çok yaktı. “Ayağa kalk ve kendini korusana gerizekalı” diye bağırmak istedim.Ama sadece istedim.

 O an neden kimsenin ona yardım etmemesine Tekin amcayı tutmaya çalıştığına anlam veremedim. Hemen yanına geldim ve yerden kaldırmaya çalıştım. Ama kaldıramadım çok ağırdı. Diğer insanlarında yardımıyla kaldırdık ve apartmanın girişteki merdivenlerine otutturduk. Elinin biri benim omzumdaydı diğeride şuan adını hatırlayamadığım bi insanın. Yüzü kan içindeydi . Dudağı ve kaşı patlamış, burnu kanıyordu.

Kapıdan elinde bi sürahi ve bardakla çıkan annemi gördüm. Hemen yanımıza geldi ve bardağa su doldurup Çağların ağzına götürdü. O sırada babamlarda Tekin Amcayı sakinleştirmeye çalışıyordu. Nermin teyze ise ayılıp bayılıyodu diğer kadınlar etrafına toplanmışlar eline yüzüne kolanya döküp “bebeği” için dayanmasını söylüyolardı. Bu ayılıp bayılmaları bana çok sahte gelmişti. Ağlıyomuş gibi yapıyordu fakat gözünden yaş gelmiyodu. İçten içe sevindiğini ve Çağların dayak yemesinin sebebinin o olduğunu hissedebiliyordum. Tekin amcanın bağırışlarını duydum