YETHER!!

Bölüm 7

Multimedia'da bayaNutella- adlı üyenin yaptığı kapak var :dd İyi okumalar.

 Ben kendi salaklığıma dövünürken Çağlar bana doğru geliyordu. Ve şuan ecel terlerimi döküyor gibiyim. Altıma etmesem iyidir. Hayır yani hangi akla kulluk takip ettimki ben bu manyağı. Çocuk madde bağımlısı çıktı iyimi. Aldımmı başıma belayı. Şurda kenara kıyıya çekip kesse doğrasa beni kimsenin haberi olmaz. Zaten burda olduğumu kimse bilmiyo, etrafımdakilerde bırak beni kurtarmayı ona yardım eder gibi duruyor. Nereye düştüm ben Allahıım.

 Düşüncelerimle boğuşmaktan vazgeçip aramızdaki mesafeyi kapatıp yanıma gelmiş olan Çağlara baktım. Bana iyice yaklaşarak konuşmaya başladı :

“Neişin var senin burada” sesi son derece sert çıkmıştı ama kendinden emin tonu beni etkilemeyi başarmıştı bile. Şu durumda bile bunu düşünücek kapasiteye sahibim.

Kekeleyerek cevap verdim. Nefret ettiğim özelliklerimden biride bu. Heyecanlandığımda ya da şok yaşadığımda falan cümleleri toparlayamıyorum biraz saçma oluyorlar.

“Be.. ben eve gidiyordum  uğrayım dedim”. Bu yalanı yemesi için gerizekalı olması gerekiyordu ve ne yazıkki burdan bakınca hiçte öyle durmuyor. Şuan gerizekalı olmasını dilerdim ya da daha mantıklı olarak buraya hiç gelmemiş olmayı. Aynı ses tonuyla konuşmaya başladı

“Çocukmu var senin karşında lan.Benimi takip ettin sen, psikopatmısın kızım” derken sağ elini yumruk yapmış ve kaşları sinirli olduğunu belli edecek kadar çatık bir çekilde bana bakıyordu. Bu hali beni korkutmaya başlamıştı.

 Babasından dayak yediğinde bile bu kadar sinirlenmemişti. Aksine gayet sakindi adeta huzura ermiş gibiydi mal. Titreyen sesimle cevap verdim :

“Ben sadece biraz heyecan yaşamak istedim. Aslı zaten okula gelmedi Erdemde pese gidicekmiş kaç-“ diye saçmalamaya devam ederken lafımı böldü ve “kes” diye emir verdi.

“Saydıklarının hiç biri umrumda değil tamammı sonuç olarak beni takip ettin şimdi ne gördüğünü söyle.

Beynim şuan “umrumda değil “ kısmında gidip geliyordu bu Aslının umrunda olmadığını gösteriyordu eheheh yeahhh.Sonra bi cevap beklediğini farkedip konuşmaya başladım.

“Caddeye girdiğimizde sen şu kırmızı yelekli adamı buldun , yanına gittin konuşmaya başladınız ama duyamadım sonra cebinden para çıkarıp ona verdin oda sana küçük bi paket verdi içinde beyaz bir şey vardı” dedim hiç tökezlemeden.

Lafımı bitirdikten sonra elini cebine sokup bir paket çıkardı.Paketi gözüme sokarcasına sallayarak konuştu.

“Bak birincisi bu uyuşturucu falan değil bende uyuşturucu bağımlısı değilim ve sende beni hiç görmedin”

Dikkatimi çeken nokta paketin içindeki şey beyaz değildi. Koyu yeşil-kahverengi karışımı bir şeydi. Dikkatimi pakedin içindekinin ne olduğuna verdiğim için beni açık bir dille uyardığını farketmeden konuşmaya başladım

“Hayır gördüm anlattım ya az önce bunakmısın” söylediklerimin saçmalığını laf ağzımdan çıktıktan sonra farkettim “gerizekalımısın yoksa rolmü yapıyon yavrum” der gibi suratıma bakıyordu.Konuştukça batmak diye buna denirdi galiba. Birkaç saniye sonra tekrar kelimelerin her birine özenle vurgu yaparak

“sen beni görmedin” dedi.

İçimden nahh görmedim şurdan bi kurtuluyumda görürsün sen derken dışımdan sadece kafamı sallayıp “tamam görmedim” demekle yetindim.

“O zaman şimdi git” diye karşılık verdi.

“Elindekinin ne olduğunu söyle gidiyim”

“Bak sana şuan açıklama yapmıyorum. Sadece kafanda saçma salak şeyler kurgulayıp etrafa anlatma diye söylüyorum ki zaten anlatmıycaksın . Bu uyuşturucu falan değil, sadece esrar. Biraz kafam dağılsın diye aldım sormadan söyleyim evet ilk defa kullanıyorum”