Bir vakit Kurtuluş savaşı esnasında arkamızdan dolaşan düşmanlar bizi gafil avladı.
Yanımdaki aslanlar bir bir şehit düşüyordu.
Canımdan değil'de kitap'ın düşmanların eline geçmesinden korkuyordum.
Bu yüzden yanımdaki sadık yaverime kitap'ı teslim ettim ve ona:
- Aslanım sana emanetimin değeri çok büyüktür.
Gerekirse şehit olunuz ama asla kitap'ı teslimetmeyiniz.
Dedikten sonra onu farklı bir yola yolladım bende farklı bir yoldan izimi kaybettirdim.
Savaş sonunda yaverimi bulamadım 1 saat sonra bir çukurda yanında 3 ölü düşmanla buldum yaverim aslanlar gibi savaşarak yaralanmıştı aslanım kan kaybından şehit olmadan önce bana kitap'ı bahçeye çeşmenin altına gömdüğünü söyledi ama bahçeyi tarif edemeden şehit düştü.
O günden sonra kitabı ne kadar arasam'da bulamadım.
İnşallah kitap'ı hak eden birinin eline geçeçeğini umut ederek hüzünle evime döndüm.
Daha nice yazılacak şeyleri düşünerek hüzünlü birşekilde hayatıma devam ettim.
