The Change[✔]

{Αντί Προλόγου}

Δεν εχω σκοπο να σου πω την ιστορία μου για να με λυπηθείς ή για να σου διδάξω κάτι. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος.

Οπως και εσυ ετσι και εγω έκανα καποια λάθοι.

Λογικο ειναι να με ρωτήσεις: "Τι λάθοι εχεις κανει;"

Ας πούμε, για την ώρα τουλάχιστον, ότι είναι χειρότερα από το δικά σου.

"Μα καλα, 16 χρονών κορίτσι τι μπορει να εχεις κάνει και να είναι τόσο άσχημο;"

Δυστυχώς ή ευτυχώς ζουμε σε μια εποχή που η αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντική και από τον χρυσό, και μάντεψε, αυτή δεν μπορείς να την αγοράσεις οπως κάποιο άλλο πολύτιμο λίθο ή ένα ακριβό μαργαριτάρι, δεν την φοράς και περπατάς, δεν βγαίνει σε διάφορα σχέδια και μεγέθη, απλός την έχεις και για καλη τύχη ολων μας γεννιόμαστε με αυτήν, το δύσκολο είναι να την διατηρήσεις.

Ζουμε σε μια εποχή που για να αρέσεις πρέπει να εισαι οπως όλους τους άλλους.

Αχ αυτοί οι άλλοι.

Πώς γίνετε να εισαι ίδιος με όλους;

Πώς γίνετε να είσαι ομως και διαφορετικός;

Υπάρχει άραγε το διαφορετικό που λενε ολοι;

Μα, για κατσε λίγο, το δικο σου το διαφορετικό πως ξέρω οτι είναι ιδιο με το δικο μου; Για εμενα εσύ μπορεί να εισαι κάτι διαφορετικό και για κάποιον άλλο κάτι τελείως συνηθισμένο.

Οοο, για δες αρχησε να βγαζει νόημα.

Ή μήπως δεν θα βγάλει ποτέ;

Σε μπέρδεψα. Χα, και εγώ είμαι μπερδεμένη. Καλός ήρθες στον κόσμο μου. Δεν θα σου αρέσει, ουτε εμένα μου αρέσει.

"Και αφου δεν σου αρέσει γιατι δεν τον αλλάζεις;"

Γιατί αγαπητή\αγαπητέ μου, τον έχω αλλάξει ήδη μια φορά, και ακομη το μετανιώνω...

•••°•••°•••°•••°•••°•••°•••°•••°•••°•••°•••

Αρχή:

"Ρωμη καρδούλα μου, ξυπνά."

"Μπορώ να έχω αλλα 5 λεπτά;"

"Έτσι είπες και πριν 10 λεπτά."

"Αααα, ωραία, ας το κάνουμε τέταρτο."

"Καλά. Αν είναι να μην σηκωθείς να πω την Νένα να πάρει το εισιτήριο σου και να πάει αυτή στο ταξίδι. Ξέρεις πόσο πολύ θέλει να πάρει την θέση σου."

"ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ;"

"Τρίτη."

"Μα το ταξίδι είναι το Σάββατο; Γιατί με αγχωσες;"