Crush Ko Ang Boyfriend mo (On-going)

Chapter 19: His words

Hi guys! Ito na po ang update after 3 years. Hahaha pasensya na sa lahat ng sumusubaybay ng kwento ni Elouise at Cody, ito na po.

Chapter 19, don't forget to click like and vote. Thank you!!!

-------------------------------
Landon's POV

"Sinong may birthday?" Cody ask me. Nandito kami ngayon sa terrace and we're both doing our report, ilang days na lang patapos na rin ang semester.

"Just a special girl." Masaya kong sagot. "Kailan balik ni Francie?" I ask him. Napatingin siya saakin at binitawan niya ang hawak nyang libro.

"She will never get back" tipid nitong sagot.
Nakita ko ang lungkot sa mga mata ng kaibigan ko, alam ko ngayon na lang ulit siya nagmahal at sa pangalawang pagkakataon nagseryoso ito sa relasyon.

"Wag na lang natin pag-usapan si Francie, she choose her career over me, we broke up last night"  mapait na ngiti ang nakita ko sa mukha niya. Gusto ko na sanang tanungin kung bakit ngunit hindi ko na lang tinanong.

"A'right" masigla kong sagot habang inaayos ang rubic cubes sa tabi ko.

"Whos that girl? Just another victim" cody asked out of the blue. Nagaalangan akong sabihin pero para saan pa at naging magkaibigan kami.

"Bro, she's special, its her birthday tomorrow" i smiled as I look at the pink roses that I'm going to give her tomorrow.

"Wag mo sabihin na magkakaron na ng girlfriend ang tropa ko" masigla akong nilapitan ni cody at bakas sa mukha nito ang pagiging masaya.

Tumango ako. "Congrats brad" masayang wika ni Cody.

"Salamat" masaya kong sagot.

—–---------------------------------
Cody's POV

Flashback...
Naglalakad ako papunta sa bahay ng matalik kong kaibigan. Wynona is mu childhood friend, para na rin kaming magkapatid.

Nilagay ko na lang sa gate ang pink roses na dala ko at may kasamang letter. Alam ko hindi niya ito mababasa but I just want to keep our memories. Thats why I write something for her.

"Cody ikaw ba yan?" Napatingin ako sakanya, she's still the same. She has the prettiest color of eyes that I've ever seen, napakaganda ni Wynona. How I wish I could love her but we're too young and there are good things that awaits for us.

"Oo ako to" tipid kong sagot. Binuksan niya ang gate at niyakap ako. Naramdaman ko ang mga luha na pumpatak sa balikat ko.

"Stop crying, birthday mo ngayon. Hindi ka dapat malungkot, Happy Birthday" I touch her face. It was August 1, 2005 and her 9th birthday.

"Cody totoo ba yung sinabi ni tita grace, narinig ko ang usapan nila ni Mommy. Uuwi ka na ba sa Manchester? Aalis na daw kayo bukas." I saw tears in her eyes as she muttered those words.

"Yes..." I hold her hand.

"Gusto ni daddy umuwi na kami sa London to pursue my studies. Doon na rin ako magaaral ng highschool."

"Pero Cody, hindi ako sanay nang wala ka. Alam mo naman na ikaw lang ang nagtatanggol saakin sa tuwing inaaway ako, Cody wala na akong kapatid."

"Somewhere out there, We will meet again... Our faith lead us back but for now, we need to follow our dreams."

She paused for awhile and hug me again.

"Sige Cody, hihintayin ko ang araw na yun. Alam ko na magkikita tayo ulit. Sana wag mo akong kalimutan, sana palagi mo maalala lahat ng memories natin. Sana palagi mo maalala na may isang tao dito na naghihintay sayo. Sana palagi mo akong maalala. Hindi ako magsasawang hintayin ka."