Direk

2-Başıma İş Açan Yakışıklı

Sınıfa geldiğimde terlediğimi ve nefes nefese kaldığımı farkettim.

Diğer kızlar gibi değildim aman saçım bozulmuş ya da terlemişim.

Bunları önemsemezdim. Çünkü sadece bir kere güzel olmaya çalıştım o da geçen sene mezuniyette.

Yerime geçtiğinde "Çok sıcak" deyip camları açmaya çalıştım. Cam kenarında oturan Melek'te bana engel olmaya çalıştı. Niye ya? Hava sıcak değil mi?

"Kızım sen manyaksın herhalde hava buz gibi Aralık'tayız. Haberin var mı bilmiyorum" dediğinde omuz silktim.

Bu aralar ne kadar çok omuz silkiyordum.

"Ama ben sıcaklıyorum." dediğimde gözünü devirdi.

Uflayıp yerime geçtiğimde Mert'e baktığımda telefonuna girmiş İnsta daydı.

₪₪₪

Sabah yine okul sonra yine okul , okul başka bir şey yok.

Bence biz yaşamıyoruz.

Yaşayan Ölüler: Öğrenciler.

Okula yürüyerek gidiyordum hava zaten soğuk daha da çekilmez bir hal alıyordu.

Arkamdan biri koşarak geliyordu bunu adım seslerinden hissediyordum.

Kaldırım dardı arkamdaki geçsin diye sokak direğinin yanına geçtim.

Arkamdaki ses iyice yaklaştığında itildiğimi ve alnımda bir acı hissettim. Ani hareketle sarsıldığım için iki adım geri sendeledim.

İki tane eli bellerimde hissettim. Kafam zonkluyordu. O kadar sert vurmuştu ki sanırım beyin felci oldum.

İki dakika boyunca kıpırdamadan durdum. Hala başım ağrıyordu. Gözlerimi hafifçe açmaya zorladığımda kantinde gördüğüm çocukla burun burna geldik.

Oha!?

Bu şey değil mi hem kantinde gördüğüm hemde çarpıştığım yakışıklı.

Elleri belimdeydi. Kalbim tekledi.

Yüzümüz o kadar yakındı ki olduğum yerde kaldım.

Bu bedenime fazlasıyla zararlıydı. Yavaşça beni doğrulttu sonra başıma aniden gelen acıyla elim tekrar alnıma gitti.

"Çok özür dilerim." dediğinde ben hala başımı ovuşturuyordum.

"Üzgünüm gitmem lazım" dedi ve koşarak gitti. Beni bıraktı. Öküz.

Kafamı kaldırıp direğe baktım sağ ayağımla direğe sağlam bir tekme attım.

Sonuç:

Canım acımıştı seke seke etrafımda döndüm. Lan çok acıdı.

Ama bunun bedelini ödeyecekti hem bana çarpıp sadece özür dileyip gidemezdi.

Alnımın acısıyla bir de salak gibi direğe tekme atmaya çalışmaktan ayağımın acısıyla nasıl okula vardım. Ben bile şaşırıyorum.

Okula vardığımda alnımda şişliğin oluşmaya başladığını anladığımda o çocuğa iyice sinir oldum.

Salak, öküz, kalas.

Sınıfa vardığımda herkes gelmişti. Çantamı sıranın üstüne bıraktığımda iki defa tepindim.

Sonra hepsi bir bana bakınca kızlar alnıma baktılar.

"Cansu alnın kararmış. Nereye vurdun?" dediklerinde "Ne?! Kararmış mı?" dediğimde beni onayladılar.

Bu çocuğa bunu ödetecektim.