Best Of All My Best.

Chapter Fourteen.

Contest.
*****

Hans's POV.

Maaga akong pumasok sa school dahil maaga din kasi ang start ng contest namin.

Dumiretso agad ako sa TLE laboratory namin. At inayus yung mga gagamitin kong tools and utensils sa contest.

Provided daw dapat namin ang mga tools na gagamitin dahil mas magiging magaan daw yung pagluluto namin kapag familiar kami sa tools na hinahawakan namin.

"Ok guys. Ready na ba ang lahat?"

"Ready na po.!! "

Sa isang Van na malaki kami sumakay.  Nandun lahat ng gamit na gagamitin for contest. Kasama ko rin yung ibang contestant na kasali. Sa beautycare, automotive and ICT.

'GO HANSSS.!!!'
'GO... CHEFF HANSSS.!! '

Narinig ko ang sigawan ng mga classmates ko mula sa 3rd Floor.

'SALAMAAAT GUYSSSS.!'

Sigaw na sabi ko sa kanila.

Wooohh. This is it pancit. Kinabahan ako. Sana maging ok ang lahat. Sana manalo ako sa contest na ito.

Sumakay na ako ng Van ng sobrang kabado.

"Ok lalarga na tayo. Pero bago ang lahat. Mag pray muna tayo para gabayan tayo ni God sa biyahe at sa contest." Sabi ng isang teacher na kasama namin.

"Ok Hans. Ikaw na ang mag lead ng prayer." Sabi naman ng teacher ko.

"Sige po mam." Maigi nadin para mawala yung kaba ko.

Pagkatapos ko na magpray. Kinuha ko yung phone ko sa may bag then nag soundtrip. Pinatugtog ko yung song na nirequest ni Joane na pakinggan ko daw para mawala ang kaba ko.

Habang nagsosoundtrip ako. Binack read ko yung conversation namin.

Nagstart pala ang lahat sa isang hello. They start in one hello. Parang kanta lang.

Medyo effective nga yung song. Nawala yung kaba ko . Then na inspired tuloy ako na magluluto mamaya sa contest. Kasi naalala ko yung sinabi nya.

'Kung gusto mong mawala ang kaba mo, isipin mo
lang ako. Char.!'

Nag sink in yun sa utak ko. Di ko ba alam, bigla nalang ako napangiti.

Medyo mahaba yung biyahe namin kaya medyo nakatulog muna ako.

"Ok guys.!! Wake up. Andito na tayo." Sabi ng teacher ko.

Di lang pala ako ang nakatulog. Pati din pala sila.

Bumaba na kami ng van then nag stretch arm, Nagmuni muni.

"Kunin nyo na yung mga gamit natin at dalhin na sa loob."sabi ng isang couch na kasama namin.

Kinuha na namin yung mga gamit na gagamitin namin sa contest. Ako, kinuha ko yung mga gagamitin ko sa pagluluto ko mamaya. Katulong ko ang couch ko.

"Hanssy. Dun natin ilagay yung mga gamit mo."

"Ok po mamssy."

Bestfriend yung turingan namin ni Maam . Kasi close kami ng anak nya . At ako minsan yung nalalabasan nya ng sama ng loob kung minsan. Sya din yung advicer ko sa love, family and other things on earth.

"Mamssy, ang laki din po pala ng school na ito."

"Ahh. Oo private kasi for senior highschool."

"Ahh. Kaya naman pala."

"Dun tayo sa room na yun. Dun tayo magluluto."

"May kasama ako dun maam?"

"Malamang, yung mga contestant and judges."

"Sorna mamssy."

"Okiiee. Lapag mo na yan dun at bibili muna ako ng tubig at makakain mo."

"Sige po mamssy."

Nilapag ko na yung mga gamit na dala ko then naglibot muna sa school.

Malawak sya at may sariling covered court . Kumpleto din ang mga facilities and equipment ng school. Mukhang mapapasabak ako sa madugong lutuan ah. Dahil maangas yung school I'm sure pati yung mga kalaban ko maaangas  din.

'To all student's, teacher's and couch's can we proceed to the stage. They will start our program exactly 10:00am."  Anounced nung pamunuan na nangangasiwa sa contest.

Tiningnan ko kung anong oras na. Exactly 9:00 am.

Pumunta na kami ng couch ko and other contestant sa stage. Dahil may program na gaganapin bago magstart ang contest.

Nag nagstart na magsalita ang principal ng school. Nang biglang pumasok ulit si Joane sa isip ko.
Di ko ba alam kanina po sya nasa isip ko. Napangiti tuloy ako.

"Dami namang knows nito. Di pa ba mag istart?" Pabulong na sabi ko sa katabi ko na kasama ko sa contest.

"Oo nga eh. Maya maya siguro start na yan."

May presentation na inihanda ang mga students na nag aaral sa school na yun. By strands sila eh.

Yung mga students ng ABM, Nag sayawit. Yung mga students naman ng STEM, kumanta. At yung mga student ng GAS, Nag spoken word poetry.

Nang matapos ang presentation. Nagsalita ang coordinator ng Technolympic.

"To all participants, to all student, enjoy the contest Godbless us."

Tumungo na kami sa mga places namin. Then inayos na yung mga ingredients and tools. Nag Mis'en place na ako para sa pagluluto ko tuloy tuloy na.

Bago magstart ang lutuan. Nagpray ulit ako. Para mawala ang kaba ko.

After kong magpray. Kinuha ko yung phone ko then tiningnan ko yung picture ni Joane. Dinukot ko lang sa fb nya. Haha.

"Ok this it. Thank you Lord. Kaw na po bahala sa lahat."

Medyo gumaan ang pakiramdam ko dahil nagpray ako at dahil sa larawan ni Joane.

'Start time is exactly 10:05 am. Matatapos kayo sa oras na 2:05 am. Couches  are not allowed.  No more phones during preparation. You may look to your procedure kung nakalimutan nyo. And ofcourse wag kakalimutan ngumiti. Ok you may start now." Sabi ng judges.

"Ok Hanssy. Kaya mo yan. Go chef Hans." Bulong ko sa sarili ko.

Nilinis ko na yung isda na gagamitin ko. Then hiniwa ko sya sa tatlo.

Then ibinabad ko sya sa salt solution na inihanda ko.

Lumapit sa akin yung isang judges then tinanong ako.

****
A/N : Pabitin mode muna. Kailangan ko po yung mga comments nyo para madagdagan yung inspirasyon ko. Lungkot eh. Ahaha. Please vote and comment your suggestion para mainspired pa lalo ako. Salamat guys.