The Heiress and the Pauper

9-I Need You

Chapter Eight

MATAAS ang lagnat ni Walter nang umuwi mula sa paaralan. Worried itong sinalubong ni Annika.

"My God. Ang taas ng lagnat mo," halos mapaso siya nang idampi ang isang kamay sa balat nito.

Inalalayan niya ang binata papasok ng kuwarto. Mabuti na lamang at kahit masama ang pakiramdam nito ay nakauwi pa ito nang maayos.

"You should have texted me para nasundo kita."

"Nilalamig ako," nanginginig ang buong katawan na sabi ni Walter.

Mabilis niya itong inalisan ng sapatos. Narinig niya ang parang nasaktang pag-ungol nito. Nagmamadaling kumuha siya ng kumot at kinumutan ito nang doble.

"Sandali at ikukuha kita ng gamot," natatarantang paalam ni Annika nang lumabas ng silid at kumuha ng paracetamol at tubig. "Gutom ka ba?"

"H-hindi. Kinain ko 'yong ipinabaon mo sa aking sandwich k-kanina," pati baba nito ay nangangatal sa sobrang pangingiki.

"Here, drink this," maingat na inalalayan ni Annika ang binata para makainom ito ng gamot na dala niya.

Nang muli itong bumalik sa pagkakahiga ay hindi nalingid sa kanya ang pagngiwi ni Walter.

"May masakit ba sa'yo? Saan banda?"

"Ang paa ko, kumikirot."

"Let me see," maingat niyang inangat ang kumot sa may bandang paanan nito. Nakasuot pa ito ng medyas kaya maingat niya iyong hinubad dito. "Oh."

Namamaga at namumula nang husto ang sugat nito sa talampakan.

"Walt, I think you need to see a doctor," labis ang pag-aalalang sabi ni Annika.

Mukhang na-infect ang sugat nito. And worst, baka may kalawang pa ang bagay na naapakan nito kagabi nang sumugod sa ulanan para sunduin siya.

"D-dahil lang 'to sa u-ulan kagabi. Hindi l-lang ako nakapagbanlaw n-nang mabuti."

"No! You need to see a doctor. Paano pala kung may kalawang na lata o yero ang naapakan mo kagabi? This can cause you a serious damage."

"Annika, h-hayaan mo lang muna akong matulog. M-mamaya lang ay a-ayos na ako. L-lagnat laki l-lang 'to."

"What are you—a kid? My God, Walt. You're killing me here."

"Shh, a-ako ang mamamatay sa p-pagna-nag mo." Kinuha nito ang kanyang kamay at ginawang unan.

"Sorry," mangiyak-ngiyak na sagot niya. "Basta mamaya kapag hindi pa rin bumaba ang lagnat mo itatawag na kita ng doctor, ha?"

"Hu-hmn."

"Walt, baby. Please? Makinig ka naman sa akin, ha? Itatawag kita ng doctor."

Kahit mukhang nahihirapan ay isang ngiti ang nakita niyang gumuhit sa mga labi nito.

"Are you delirious already?" mahinang bulong niya rito at nahagod ito sa noo.

"Siguro nga... baby."

Namula ang mga pisngi niya. That was just a slip of the tongue. Sa sobrang pag-aalala niya ay hindi na niya namalayan ang lumalabas sa kanyang bibig.

"Baby?" tawag ni Walter habang nakapikit.

"O, b-bakit? May masakit ba sa'yo? Gusto mong hilutin kita?"

"Wala. Dito k-ka lang sa t-tabi ko. Huwag kang l-lalayo."

"Of course. Rest and get some sleep, okay?"

Pinisil nito ang kamay niya at pahapyaw na dumampi ang mainit na labi sa likod niyon habang ito'y nakapikit.