Eğer gidersen işte o zaman sana ihtiyacım olur.
Eğer gidersen, o zaman bunlardan biri nasıl gerçek olur?
Kendimken, sana inanıyorum.
Değilken dizlerim hissediyormuş gibi bile görünmez...
"Hadi bunlar senin diyelim. Ama diyemeyiz çünkü bunlar kadın kostümü Loki!" Eline aldığın üstünde yeşil ve altın rengi detaylar olan zırhı yere fırlatıyorsun. "Bunlar ne?"
"Ben nereden bileyim ki Leydim." Sinirden boğazından saçma bir ses çıkıyor. "Loki bunları hayatımda görmedim bile! Bunları benim koymam imkansız! Kimse koyamaz! En azından bir gün içerisinde kimse bunu buraya yerleştiremez!" Loki diyecek bir şey bulamıyor. Bu yüzden ıslık çalıp etrafa bakıyor.
Sana düzgün bir cevap vermediği için eline oradaki hançerlerden birini alıyorsun ve Loki'ye doğrultuyorsun. Loki kaşlarını çatıyor. Sonra gülümseyip kollarını iki yana açıyor. "Leydim.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne var?" Sana yaklaşıp elindeki hançeri alıyor. "Böyle kesici aletler kullanmasını bilmeyenler tarafından ele alınmamalıdır değil mi? Bir kesik falan ortaya çıkar."
Hızla hançeri elinden alıyorsun. "Büyü yapamıyor musun sen? Düzeltirsin ikimizi de." Loki tekrar gülümsedi. "Evet haklısın. Büyü yapabiliyorum." dedi ve parmağını şıklattı.
Gözlerini açıp kapatana kadar bütün zırhlar, hançerler ve miğferler yok olmuştu. "Bunları yok edebilirsin. Ama kafamdakileri? Gördüklerimi ne yapacaksın? Hatıralarımı da mı yok edeceksin?"
Sana bir adım atarak "Gerekirse onu da yaparım." deyince sinirden saçlarını çekiştiriyorsun. Bir anda ne yaptığını bilmeden karşındaki tanrının yakalarını tutuyorsun. Bunu yaptığına en az onun kadar sen de şaşırıyorsun. "Peki o gördüğüm rüyalar? Onlar neydi? Gelip özel olduğumu söylemeler? Ailemle ilgili geçmişimle ilgili söylediğin saçmalıklar? Beynimle neden böyle oynuyorsun? Benden ne istiyorsun!"
Ellerin kendi iznin olmadan Loki'nin yakalarından çekiliyor. Ve bir anda duvara çarpıyorsun. Loki'nin üzerinde büyüler yaptığının farkına varıyorsun. Boynuna akan sıcaklıkla 'Muhtemelen başım kanıyor.' diye düşünüyorsun kendi kendine.
Görüntü bulanıklaşmaya başlıyor. Elini kafana değdirip kanıyor mu diye bakmak istiyorsun ama vücudunu devindiremiyorsun. Çünkü türünü bilemediğin bir büyünün altındasın. Ki bu senin için iyi bir şey çünkü bu büyü seni ayakta tutmasa muhtemelen yere yığılırdın.
"Kim olduğunu kendine hatırlat sonra benimle böyle konuş. Ne cürretle karşıma geçmiş bana hançer tutup yüzüme karşı bağırabilirsin? Eğer yanına ben geldim diye Yüce Thor'un da seni umursayıp seni koruyacağını düşünüyorsan, ah tatlım, sen çok yanılıyorsun." Sesini çıkartmaya çalışıyorsun. Ama kafanın acısı yüzünden diyeceğin sözlere bile odaklanamıyorsun.
"Yüce Thor'a değil hala sana güveniyorum." dediğinde kahkaha atıyor. Yavaş adımlarla yanına geliyor. "Tehlikeli olmadığımı düşünüyordun değil mi?" diyor sakince. Bu olayın internette gördüğün saçma tehlikeli çocuk hikayelerine benzemeye başladığını düşününce gülüyorsun.
"Tehlikeli olduğunu biliyordum ama bana karşı olmayacağını düşünüyordum." Güldü. "Bunu neden düşündün ki?"
"Çünkü senin için her şeyi yapabilecek kadar salak birisiyim. Böyle birini en azından bir kaç gün kullanırsın demiştim." Kaşlarını çatıyor. "Yani sana göre çıkarcının tekiyim. Öyle mi?"
Kafanı sallıyorsun. "Öyle değil misin?" Gözlerini kırpıştırıyor ve yutkunuyor. "Evet doğru düşünmüşsün."
Bir anda yok oluyor ve büyü de ortadan kalkıyor. Büyü ortadan kalkınca sen de dayanamayıp yere düşüyorsun. Gözlerin kararmaya başlayınca ise kalkmak için hiçbir uğraş göstermeden yerde yatmaya devam ediyorsun.
