Ölü Kız | Başlangıç (TAMAMLANDI)

|6.bölüm|

Borandan

Sabahın köründe yatağımdan uyanıp spor bir şeyler giydim. Ellerimi yüzümü de yıkayıp hemen evden çıktım. Koşmaya çok hızlı koşmaya başladım. En sonunda koşarak Ş.O büyük parka gelmiştim. Burası benim kabusumdu. Bu parktan hep nefret etmiştim. Anılarım vardı burada. 

*Geçmişe Dönüş*

''Hey , Boran sana sesleniyorum!'' diye bağırdı bir çok kez Miray. Ama hiç arkamı dönüp bakmadım. En sonunda koşup yanıma geldi omzumdan tutup kendine döndürdü.

''Ne yapıyorsun!'' diye bağırdım.

''Bir anda neden kestin iletişimini benimle!'' dediğinde güldüm.

''Bak! Eğer seni benimle görürlerse çok dalga geçerler!'' diye gürledim.

''Yani sırf seninle dalga geçilmesin diye beni üzecek misin?'' dedi ve yutkundu. Şimdi kötü bir şey desem mi , yoksa iyi bir şey mi desem diye düşünüp aklımı oyalıyordum.

''Üzgünüm.. Ben okulun en çalışkan , terbiyeli, örnek öğrencisiyim..'' dediğimde gözünden yavaşça aktı yaş.

''Sana inekliğinde başarılar. Kasklı'' 

''Kasklı nedir?'' dedim. Hareket çekip gitti.

Ben onu şuan çok üzmüştüm ama benim de bir gururum,halsiyetim , adım var.

*Şimdiki zaman*

Orada duran çöp kovasına tekme attım. Atmamla ayağımın acıması zaten bir oldu. Yanıma Alp geldi. 

''Sana bir şey vermem gerek!'' dedi ve elindeki zarfı uzattı. Hemen alıp açtım. İçinden fotoraflar çıktı.

Mirayla el ele tutuştuğumuz foto , öpüştüğümüz foto , beraber güldüğümüz foto ve buna benzer bazı şeyler. Fotolara baktıktan hemen sonra Alp'e döndüm.

''Neden bu fotolar. Neden şimdi?'' dediğimde kafasını öne eğdi.

''Miray bu zamanda istedi.'' 

''Bak o yaşıyor değil mi? Bize oyun falan oynuyor?'' dediğimde başını kaldırıp bana baktı ve yüzüme bir yumruk geçirdi.

''Ne içindi şimdi bu ! Siktiğimin herifi!'' dediğimde güldü.

''Miray bunu da istedi.!'' dedi ve yürümeye başladı.

''Başka neler istedi!!'' dedim arkasından.

''Sana anlatamam!'' diye bağırdı.

''Beni döver misin , o zaman rahatlayacağım.'' dediğimde durdu ve bana doğru döndü. 

''Gerçekten mi?'' dedi.

''Lütfen!'' dediğimde hızla üzerime gelip bir tane geçirdi. Yere düştüğümde bir daha geçirdi. Ve bir daha ve bir daha. Hep vurdu, ağzımdan kan çıkınca durdu ve üzerini düzeltti.

''Sizin yüzünüzden çok sevdiğim kişiyi kaybettim..'' dedi. Ve yüzüme tükürdü.

''Özür dilerim..'' dediğimde güldü ve son defa karnıma tekme attı. Sonra çekip gitti. Bende yerde öylece uzandım. 

Karşımda beyazlar içinde Miray'ı görünce yüzümdeki o mutluluğu anlatsam kafi..

''Ayağa kalk!'' diye seslendi yankılı sesiyle. Yavaşça denedim ama kalkamadım.

''İşte bende böyle yerin dibinden kalkamamıştım.'' dediğinde gözümden akan yaşlarımı tutamadım.

''Çok özür dilerim! Seni seviyorum!'' diye bağırdım. O sırada kayboldu.

''MİRAY!'' diye ağzımdan çıkana kadar bağırdım. En sonunda gözlerimi kapadım ve karanlığa gömdüm kendimi.