Monica's POV
Haixt , Salamat at dumating sila akala lo talaga hindi ehh.. Hindi siya katulad ng iba, ibang-iba talaga si Tyrone.
"Buti dumating ka Tyrone." cold kong sabi nagulat siya hahahaha
" ki- ki kilala mo ako?" hahahaha nakakatawa ang putik
" huwag kang maingay!!" dinilitan ko siya ng mata " hindi nila alam na may naaalala ako, kaya tumahimik ka!!! kung ayaw mo pang M A M A T A Y !!!!! " diniin ko talaga yung mamatay. bwisit siya.
" so- sorry bhoss " pinandilatan ko siya " hehehe " good
" magmula ngayon boyfriend na kita " Laaaaaa, namula... hahahaha sabi na nga ba crush niya ako hehehe " huwag kang mamula nu ka ba?? kailangan nating magpanggap, kaya ngayon tawagin mo kong Nica "
" sige bhabe " gago to ahhh, masakyan na nga, hahahahaa
Pumasok na kami sa loob at kumain. Mayamaya noong malapit na kaming matapos kumain, inagaw ko ang atensyon nila.
" Guys " napatingin naman sila agad " Gusto ko ng palang ipakilala ang BoyFriend ko siiiii.......
VIEN???????" nagtaka naman agad sila sa kin. huhuhuhu mali ang timing
Nagulat naman sakin ang lahat !!!! para hindi nila mahalata kunyari yung mga bata pa kami hehe. joke lang hehe syempre alam kong may sasalo sa akin..
" kilala mo ako? " sabi ni vien, takte kasi ang gulat, bigla bigla na lang
" kinuwento kita sa kanya " saad naman ni Tyrone, sabi na ehh dii ako nagkamali.
" nga pala ma, si Tyrone nga pala Boyfriend ko " ngumiti naman sakin si Tyrone at nagtataka naman si Rowel. Well matalino ata to
" ka- kailan mo- mo pa siya na-naging bo-bo-boyfriend " sabi ni Rowel ng nauutal.
" kanina lang bakit.? " sbi ko naman as if naman na matagal na tsss.
" ohh??? hanep ka pre!! iba ka " gagong to..
" di mo na ba ko kilala? " bakit, parang nagiba ang boses?? lumingon ako kung kaninino nanggaling yun. tsss Si Vien lang pala
" kilala ko pangalan mo pero... "
" pero ano?? " hindi naman siya nagmamadali no??
" pero hindi ko kilala kung sino ka talaga. Pangalan lang talaga alam ko " pero sa totoo lang, gustong-gusto ko na siyang yakapin. Gusto kong yakapin ang taong kaibigan ko, yung taong kababata ko. Sakit!!!
" alam mo babe doon muna tayo sa labas, ma una na po muna kami. "
" sige, pagkatapos umakyat kana sa kuwarto mo para makapagpahinga ka na "
" sige po ma "
Vienvenico's POV
Ang sakit, sobrang sakit na akala mo patay na siya. Hindi pa pala at ang mas masakit pa hindi na niya ako kilala.
Gusto kong sapakin ang lalaking yun. Pero hindi ko magawa sino ba naman ako para sapakin siya ehhh wala naman siyang kasalanan. Actually ako yung may kasalanan kung bakit siya napunta sa ganyang sitwasyon. Ang gago ko kasi!! Badtrip, habang naglalakad ako pauwi tutal mga sampung bahay lang ang agwat ng bahay nila sa bahay namin.
May nakasalubong akong mga lalaking black phoenix kilala ko sila hindi ko sila pwedeng labanan hanggat wala kaming Sulat sa isa't isa upang makipaglaban. Sila pa rin ang nangunguna sapagkat nahulog ang maskara ko na ikinagulat ko, kung paano niya nagawa ng ganung kabilis. Napakalakas niya, I salute and proud to her but I don't know, If she proud to me.
Nandito na ako sa Room ko nagpapahinga, naiisip ko pa rin ang nangyari kanina..
Hindi na niya ko kilala, sakit....Sana maging masaya siya, at pag sinaktan siya di, ko mapapatawad ang lalaking yun.I will kill him!!!
Sana bumalik na siya sa dati, sana maalala niya ako, puro sana nalang.
Sanaaa..
sana........
YOU ARE READING
When The Mask Is Falling
Mystery / ThrillerDiii ko lalagyan malalaman niyo agad ang story....