Epilogue
(JEISHELLE’S POV)
*Once in while right in the middle of an ordinary life love gives us a fairytale, but what if your “ONCE UPON A TIME” ends in a “HAPPILY NEVER AFTER” way?
Just accept it, why? Because if it ends that way it means that it’s not yet your love story.
Be patient and learn to wait, because a patient person receives the best love story.*
- Pakiintindi na lang po :3 – author.
“You may now kiss the bride” sabi nung pari na nagkakasal kila Justine at Kakai. Oo nga pala, malipas ang 3 bwan eh naispan nilang magpakasal, buti naman baka kasi mamaya maisipan ko din na bawiin si Justine eh. Haha. Charot. Ang bait ko no? syempre nung mga unang lingo eh hindi ko kinaya, sino ba naman kasing matinong babae ang ipamimigay ang taong mahal niya? Pero sapat na rin yun, ang bilis kasi masyado ng pangyayari sa amin ni Justine eh. Tsaka, madami narin siyang naitulong sa akin. Kahit na hindi kami happy ending Masaya pa rin ako. At least isa man lang sa amin ang nagkaruon.
“Jeishelle, salamat at nakapunta ka” sabi ni Kakai habang yakap yakap ako.
“Hay nako Kakai, FYI hindi nagpunta dito para umattend pumunta ako dito para tumutol kaso late na ako eh. Hahaha” biro ko sa kanya.
“Hay nako, balot ka parin kahit kailan.” Anu ba kasing meron sa balot na yan? Seriously hanggang nagyon hindi ko parin gets. “Namiss kita, sobrang maraming maraming salamat. Tara, dun na tayo sa reception para makakain na”
“Sige susunod na ako.” Napahawak ako bigla sa leeg ko. God, ngayon ko lang napansin yung kwintas na bigay sakin ni Justine nawawala. "Ouch"
“Uhm,, sorry.” teka may kamukha siya eh hindi ko lang alam kung sino dun. “Kamusta ka na?.” O.W.K.A.Y, hindi niya pala kamukha, siya pala talaga.
BINABASA MO ANG
And They Lived Happily Never After (REVISED&&COMPLETED)
Romance*Once in while right in the middle of an ordinary life love gives us a fairytale, but what if your "ONCE UPON A TIME" ends in a "HAPPILY NEVER AFTER" way? Just accept it, why? Because if it ends that way it means that it's not yet your love story...
