VOiCE OF TRUTH

* Chapter 8 - peace (^.^)\/

Tumayo na kami kaso nasa room pa kasi yung bag ko kaya nauna na sila utol at iba pang classmates sakin.. kami na lang ni Kobe ang nandito sa upuan ngayon..

"Samahan na kita Zharri."

"sige, tara.."

"umm.. Kobe, may I talk to Zharri?" - cher John

tumingin sakin si Kobe maybe asking for permission. tumango na lang ako.

"sige Zharri, kunin ko na yung bag mo. punta ka na lang sa room ha."

"sige.."

Umalis na si Kobe. ano na naman kayang sasabihin sakin ni cher John? Pagkatapos kasi nung naging away namin, hindi na kami nagusap ni teacher John like before. mono-syllabic words lang ang sinasagot ko sa kanya. ngayon na lang uli kami parang maguusap uli. kahit naman kasi ilang buwan na ang nakalipas, iniiwasan ko pa din siya eh.

"congratulations."

I just nod. tsss. para san ba to? naiirita na ko. I hate people pretending that everything's alright.

"So, you're still mad."

"isn't it obvious?"

eto na nga ba sinasabi ko eh, kapag hindi ko napipigilan ang sarili ko, sumasagot na talaga ako.

"I'm sorry. talagang maraming works that day. And I thought na basta mo na lang yun ginawa kay Mikay. But when Kobe and Thea told me everything after you left, I felt guilty kaya pinayagan ko si Kobe na sundan ka."

sorry? did I hear him say sorry? wow. feeling ko ang taas taas ko -- the feeling I never adored. mas gusto ko yung kapantay ko lang ang ibang tao. lalo na ang mga taong nirerespeto  ko. and teacher John is definitely one of them.

"okay na cher, hayaan niyo na po."

"malapit na kayong gumraduate. malapit na rin magpasko. I just thought of making everything alright."

tumango na lang din ako. tama nga naman siya. He is one of my friend. Wala na ring sense kung patuloy akong magagalit sa kanya. after all, it's all done.

"why don't you invite your family sa pre-Christmas party natin para mapanood nila  yung decla mo?"

"sus.. alam ko naman na hindi sila makakapunta."

"oh, atleast give it a try. siya sige na, hinihintay ka na ni Kobe."

"sige po.."

naglakad na ako papuntang room. bakit ganun? lagi na lang ang laki ng impact ng words ni teacher John sakin. parang alam niya lahat ng bagay na dapat gawin. hehe. napailing na lang ako.

atleast give it a try.

oo nga naman.

"oh Zharri, okay ka lang?"

"yepp ^____^ okay na kami ni cher John.."

"buti naman ^__^"

hinawakan ni Kobe yung kamay ko.. at nagulat na naman ako.. it always felt like the first time. Parang hindi ako nasasanay hehe.