Marauders

Çapulcular

Evansların evi 1971

Yazın son günlerinde oldukça sakin bir sabahta sıska küçük bir kızın bağırışlarıyla tüm ev irkilmişti.

    -Anne ! Lanet olası kızıl incili tokamı çalmış ! Hiçbir yerde Yok . O tokayı alırken bana nasıl baktığını görmüştüm , kıskandı ve çaldı onu benden !
Petunia hakaretlerine ve söylenmelerine devam ederken Lily odasında yere uzanmış resim yapıyordu. Olanlardan gayet habersizdi ve kızkardeşinin sesini duyunca sıçrayıp elindeki mor kalemi düşürmüştü . Petunia hızla odaya girdi .Lily ayağa kalktı ve bir adım geri attı ablasının gözü dönmüştü .
Lily nin omuzlarını yakaladı delice sarsmaya başladı .
- Tokam nerde Lily?! Bana onu hemen geri ver yoksa o saçma sapan resimlerinin hepsini parçalarım!
-Petunia, sakin ol bilmiyorum . Onu görmedim , hem neden alayım ki o çirkin şeyi?
Lily nin bu sakince sorulmuş sorusu Petunia yı daha da fazla sinirlendirmişti . Ellerini beline koydu ve gözü bir süre için yerdeki resimlere takıldı . Lily nin saatlerdir uğraştığı kulübe resmini ve ondan önce çizdiği ne varsa hepsini teker teker yırttı, parçalara ayırdı.
Bu sefer sinirlenme sırası Lily deydi.
    Hızla nefes alıyordu . Ama ablasına onun gibi karşılık vermek istemiyordu . Kendini o kadar sıkıyordu ki yüzü de saçlarının rengini almıştı. Birden Petunia acı bir çığlık attı . Kağıtları elinden aceleyle bıraktı ve ellerine baktı . Yanık izleri vardı. Kağıdın temas ettiği her yerde kızarıklıklar vardı . Lily nin siniri hayret ve endişeye dönmüştü . Petunia ağlıyor ve ağlıyordu. Durumu daha da abarttı ve etrafta deli gibi koşmaya başladı. Petunia ve Lily nin kavgalarına alışık olan anne ve babaları ilk seslerine gelmemişlerdi ama Petunia nın ağlamasına koşarak yetişmişlerdi . Anne ve babasını gören kız daha da fazla ağlayarak ( ya da öyle yaparak) ellerini gösterdi .
- Bakın , işte bakın sizin kızınız bir ucube ! Bana ne yaptı bakın . Ellerimi yaktı . Bu kızla aynı evde olmak istemiyorum ondan nefret ediyorum !
Lily korkmuş neler olduğunu anlayama çalışıyordu. Ama bütün bu olanların hiçbir açıklaması yoktu . Koşarak bahçeye çıktığında Severus ' u gördü .

1976 Hogwarts Expresi

Başını cama yaslamış sonsuz ormanı seyrederken Hogwarts'a geldiği ilk yılın yazında olanları düşünüyordu Lily Evans. Eylül ayı ve Hogwarts'a dönüştü . Evden ayrılırken gene Petunia ona bir ucube olduğunu hatırlatmış, ayrılıklarını daha da berbat bir hale getirmeyi gene başarmıştı . O bir ucube değildi , hem öyle olsa başkanlık rozeti ondan olmazdı öyle değil mi ? Derken rozetini takması gerektiğini hatırladı ve çantasından çıkarıp cübbesine yerleştirdi .
Marlane ve Dorcas karşı koltukta oturmuş Lily'nin rozetini takmasını izliyorlardı. Marlane'le göz göze geldi ve sinsice güldüğünü fark etti.
-Ne? diye sordu .
- Sence sırf sen ceza ver diye James bu yıl kaç kişiye lanet gönderecek Evans, ne dersin ?
James. Gene o aptal çocuktan açılmıştı konu. Doğru ya , tatil boyunca onu görmemiş birkaç aptal mektup dışında ondan uzak kalmıştı. Geçen yıl Lily'ye iyice kafayı takmış ve bunu açıkça söylemişti. Her yerde sululuk yapıp Lily'yi çıldırtmıştı.
Lily büyük bir iç çekti .
- Bu yıl geçen yıl kadar yumuşak davranmayacağım ona . Puanlarını silmekten çekinmeyeceğim, emin olabilirsin Marlene.
- James in puanlarını önemsediğini zannetmiyorum Evans, tek önemsediği kızıl saçlı birileri olmalı .
Lily tam asasını çıkarıp ona ufak bir lanet gönderecekken kapılarına sertçe bir şey çarptı . Kırmızı tozlar yayıldığı her yere kalp izi bırakıyor ve " Kabul et , James" yazısı yazıyordu. Bir dakika sonra James Potter kapıda belirdi ve saçlarını karıştırıp yüzünde çapkın gülümsemesiyle Lily'ye baktı.
- Beğendin mi Evans?
Lily iç çekip gözlerini devirdi ve James'e baktı . Bir dakika , boyu daha da mı uzamıştı ? Saçları da daha gür ve daha dağınıktı . Sakalları da ona erkeksi... Hey! Kendine gel Lily. Diye uyardı kendini içinden. Asasını ona yöneltti ve saçlarını nişan aldı. James'in hiç korkmadığını fark etti , çünkü biliyordu ki James kalkan büyülerindeki en iyi üçlüden biriydi. O sırada kompartımana zıplayarak biri geldi . Saçları omuzlarına gelmiş kıvırcık saçlı ve gri gözlü biri . Sirius Black. Zaten bu ikiliyi ayrı düşünemezdiniz.
- Ben de seni merak ediyordum Black. Potter'ı da alıp hemen yerinize dönün yoksa..
- Yoksa ne Evans bizi lanetleyeceğini mi söylemeye çalışıyorsun?
- Bi' bakalım ne demeye çalışıyorum .

Asasını hızlıca Sirius'a doğrulttu ve mükemmel saçlarını pembeye çevirdi . James kahkahalarla gülerken Sirius kompartıman camındaki yansımasına bakıp delice şeyler söylüyordu.

- Evans şunu hemen düzelt . Hemen !
- Hayır , zannetmiyorum . Dedi, yerine oturdu ve bacak bacak üstüne attı rahat bir tavırla . Sesleri duymuş olmalı ki Remus geldi. Çok yorgun görünüyordu ve geçen yıl her geçen zamanda bir yara daha eklenen yüzüne birkaç yeni iz daha eklenmişti .
- Neler oluyor burda Patiayak? Çatalak? Ah merhaba Lily .
- Merhaba Remus. Ben de arkadaşlarına gitmelerini söylüyordum .
-Ben ilgilenirim. Hey Sirius saçlarına ne oldu ?

Marlene gülerek, Öğrenci başkanımız transfigürasyon pratiğini onun üzerinde yaptı Remus . 

- Eminim hak etmiştir . Üzgünüm , onları götürüyorum .
- Üzgün müsün Aylak ? Söylesene sen kimden yanasın? dedi Sirius kaşlarını çatarak.
-Tamam Sirius haydi artık , görüşürüz hanımlar .
Lily nefes alıp koltuğuna yaslanacakken James geri döndü:
- Seni görmek güzeldi Evans ! Dedi ve asasını salladı . Lily'nin yanında bir sürü zambak demeti belirmişti. Giderken masum bir bakış atmıştı Lily'ye . Lily çiçeklere baktı ve küçük bir gülümseme belirdi yüzünde . James aslında bu kadar şımarık değildi buna inanmıyordu . Aslında nazik romantik ve çok iyi biriydi . Bunları düşünürken Dorcas - hey ! Diye seslendi . Sanıyordu ki bir süredir ona sesleniyorlardı.
-Hoşuna gittiğini bu sefer inkar edemezsin Lily. Yanılıyor muyum ?
- Ne ? Hayır . Hayır . Hiç de bile ! Zambak sevmem ben . Ne yaratıcı şuna bakın . Asasını çıkardı ve içinden bir şeyler koparak çiçekleri yok etti .

~~~~

- Remus şunu düzeltir misin lütfen . En az 10 kişi gördü beni bu halde lanet olsun ! Diye söylendi Sirius.
-Önce ne yaptığınızı anlatın dedi Remus ve kollarını bağladı.
-Anlatacak bir şey yok , James Lily'ye gitti sonra bizi lanetlemekle tehdit etti ben de dalga geçtim.
Remus kaşlarını kaldırdı .

-Lily'yi küçümsememelisin sevgili dostum .

Peter :

- Haklı, hem bence bu renk sana çok yakıştı- Sesi bir anda kesilen Peter Sirius'un hafif bir asa hareketiyle donup kalmıştı .
Sirius'a kızgın bir bakış atan Remus:
- Hadi ama dostum Peter'ın bu işte bir suçu yok . Dedi ve sakince Peter'ı eski haline çevirdi.
-Ve benim de öğrenci başkanı olduğumu unutma Pati dostum .Dumbledore beni sizi dizginlemek için başkan yaptığına eminim. Diye ekledi ve Sirius un saçlarını eski haline çevirdi. Sakinleşip yerine , James in çaprazına oturan Sirius :
- Bu kızda ne bulduğunu anlamıyorum Çatalak. Anlamsızca takmışsın ona . Sürekli hakaret ediyor ve geçen yıl her hafta en az bir lanet gönderdi sana . Hem o efsanevi saçların için bile ortak salonda senle dolaşmak isteyecek 15 kız sayabilirim . Bence vazgeç, Hogwarts ın tadını çıkar dedi ve göz kırptı.
- Kapa çeneni Black . Diğerleri umurumda değil . Çünkü Lily..
-Ahh gene başlıyoruz diye başını salladı Kılkuyruk.
- Çünkü Lily güzel , mükemmel , yetenekli ve-
-Ve senin bir ifrit olduğunu düşünüyor . dedi Pati.
İç çekip camdan dışarı bakmaya başladı James. Dostunu neşelendirmek için:
- Bu işi çözmenin çok daha basit ve acısız bir yolu vardı Çatalak. Küçük bir şişe Amortentia yla Lily sana deliler gibi aşık olabilirdi . Geçen hafta sana taşınmadan önce iksir şişemi evde bırakmasaydım onu Lily nin çayına fark ettirmeden ekleyeceğimden emin olabilirdin .
- Bir dakika doğru mu duydum ? Ne ? James'e mi taşındın ? diye sordu Remus.
Sirius kırdığı potun farkına varıp James e baktı .
James kekeleyerek:

- Lily'ye onu içirmene asla izin vermezdim sevgili Black . Hey tek acıkan ben miyim ? Arabacı nerede kaldı?Ah evet işte sesi duyuluyor! Peter bir çikolatalı kurbağa ister misin ?

Sirius un yüzü asılmış ellerindeki izlere bakarken James Remus a bakıp parmağıyla "Sonra" demeye çalıştı ve Remus usulca gözlerini kırpıştırdı .