Will You Marry Me?

Rozdział 3

Trochę mnie zatkało. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że mogę być w ciąży. Nie to na pewno nie ciąża. Chociaż...

- Nie sądzę, żeby to była ciąża..

- A jak to inaczej wytłumaczysz?

- Może zatrucie pokarmowe?

- Nie skarbie. Jesteś w ciąży. Jeśli mi nie wierzysz to jedź jutro do ginekologa.

- Ale...

- Nie ma żadnego ale. Jedziesz i już, a Bradley z Tobą.

- Istnieje prawdopodobieństwo, że będę ojcem?! Boże, będę ojcem! O PURWA!

- Bradley, synu, ogarnij się. Jutro musisz jechać z Mad do lekarza.

- Oczywiście, że pojadę z moją gwiazdką!

- Otóż nie pojedziesz kochanie.

- Jak nie pojadę, Mad?

- Zapomniałeś, że masz obowiązki dotyczące zespołu? Musisz jechać z chłopakami.

- Żartujesz sobie? Mam Cię zostawić w tak ważnym momencie dla nas?

- Poradzę sobie. Jestem dużą dziewczynką.

- Uzgodnimy to w domu.

***

- Kochanie, porozmawiam z chłopakami. Wyjaśnię jaka jest sytuacja. Zrozumieją.

- Wiem, że zrozumieją, ale Brad nie uważasz, że zespół za długo jest bez wokalisty? Nie chce, żeby moi ukochani Vampsi rozpadli się przeze mnie. Poradzę sobie Bradley. Przecież wiesz, że sobie poradzę.

- Wiem... Ale nie chcę Cię zostawiać samej.

- Jeśli jednak okaże się, że jestem w ciąży, to... To nie będę sama.

Kocham go. Kocham go całym moim sercem. Jest dla mnie całym światem. Bradley pieprzona perfekcja Simpson. Nikt mnie nie rozumie tak, jak on. Jest moim idolem, przyjacielem i chłopakiem. Mój skarb.

- Purwa!

- Co się stało?

- Bo to nie tak miało wyglądać... Chciałem, żeby było romantycznie i w ogóle, ale nie wytrzymam!

- Braddy o co chodzi?

- Madeline Vol, wyjdziesz za mnie?

- Czekaj, co?

Klęczał przede mną. Po prostu klęczał i patrzył na mnie. A ja stałam jak wryta. Simpson mi się oświadczył, a ja zamiast krzyczeć: "Tak Bradley! O mój Boże tak!" to stałam i nie wiedziałam, co ze sobą zrobić, co powiedzieć. Dobra, może wiedziałabym co powiedzieć, ale jak wydusić z siebie jakiekolwiek słowo?

- Mad?

- Tak.

- Tak?

- TAK! TAK BRADLEY! WYJDĘ ZA CIEBIE CIOŁKU!