'Ofcourse.' Tapos hindi na sya nagresponse. I don't know kung nagcecelebrate ba sya o wala na syang load o baka naman nanloloko lang sya. Ok I won't expect from my prince riding in a horse. Ate Ysa went to my room to get my clothes.
Then suddenly my phone was ringing. *Phone Ringing* "Ahhhhh!!!!" Nagulat si ate Ysa sa sigaw ko. Pano kasi biglang tumawag sa akin si Jhade. "Ay ita negrita! Ano ba yan para kang baboy na kinakatay dyan. Bakit ka ba sumisigaw at bakit ayaw mo pang sagutin yang tumatawag sayo?"
"E kasi... e kasi..." "Ano? Sagutin mo na yan." I didn't answer coz I'm having my moment. Pero biglang kinuha ni ate Ysa yung phone ko kaya nagpanic ako. "Akin na nga yan. Ako na lang ang sasagot." "Wag akin na!" Pinilit kong kuhanin yun at nagtagumpay naman ako.
Pagkasagot ko sa phone ay... "Hello, sorry ahh nalate ako ng sagot sayo.. Ahh.." "Oh ano daw sabi?" "Wala eh lowbat na phone ko." Bigla syang ngumisi sa akin. "Tsk sayang... O sya maglalaba na akis bahala ka na dyan."
Tsk pagkakataon ko na yun eh. Chinarge ko yung phone ko at hinintay ulit na tumawag sya sa akin. Fortunately tumawag sya. *Phone Ringing* "Hello? Are you mad at me?" "Ow sorry. I was supposed to answer it but my phone gets lowbat na. Sorry ahh."
"I'm sorry to. I have no load for a minute. I know it don't take too long but for me it is. So sorry." Ahh his so gentleman and at the same time, very thoughtful. "It's ok." Ahh this is it pancit. Pag-ibig na ito! "So what are you doin' today?" "Heto tambay lang sa kwarto." "Kumain ka na ba?" Ahh very thoughtful feeling ko gusto ko na sya agad-agad :D "Hindi pa eh. Wait lang kakain na ko. Kain ka na rin ah." Eiii!!! Kilig much. Di ko napansin si ate Ysa na nasa loob na pala ng room ko at tinititigan ako ng masama. "Tsk ang landi." "Pag may kausap sa phone malandi agad? Ibig sabihin pag nakikita kitang himagikhik kapag may kausap ka sa phone malandi ka rin?"
Haha.. Boom bawi! "Iba naman yun no. Ako merong syota ikaw wala. :P" Ouch! Ok I know I have no boyfriend ok! Wag ng ipamukha sa akin masyadong magkasakit. "Pag nagka-boyfriend ako, who you ka sakin." "Push mu yan...!" Then she went out of my room. I go to the kitchen to eat my breakfast. I can't control myself to tell Jhane that I have a textmate. "Hey girl. What's new?" "Jhane I have a textmate and I think he's inlove to me."
"How did you know? Oh wait let me rephrase it, Did he know?" Tsk yah! I know naman na sobrang assuming ako. Di ko maiwasan kasi minsan lang ito sa buong buhay ko. I decided to write it on my bucket list sa sobrang gusto ko ng magka-boyfriend. "No, but I can feel it." "Then, who is he?" I cannot forget his beautiful name. "Jhade. Oh I love to hear his name d^_^b" "Did you see him?" "Nope and that's my next plan."
"Well goodluck!" "Jhane! You supposed to help me to meet him." "Ok just tell me when and I will come." Haha she can't say no to me that's my hidden talent. After grabbing my breakfast, I went to my grandmom's house to visit her. Everytime I go there is full of surprising treats. Chocolate cakes, cookies, candies and everything that sweet. Pero sa pagkakataong ito ay may sakit si lola. Di ako sanay na makita syang nanghihina.
My grandmom is my 2nd mother in my life and I can't lose her. "Hi lola. Kamusta na po kayo?" "Maayos naman ako, wag ka ng magalala." "Lola sure po ba kayo dyan? Selfie nga tayo. d^_^b" Haha si lola kasi teche eh that's why I asked her that way. "O tara halika dito sa tabi ko." I take her some pictures. If she will gone someday, I will prepared to her consiquences. I will prepared myself. But for now, I will enjoy this moment with her.
We bake some cakes that we do all the time. "Uhm... Wala ka pa ring kupas la!" "Syempre the best kaya to." After namin kumain ay pumunta kami sa bukid para magusap. "Alam mo--" Nagulat ako ng bigla syang nagsalita. Napalingon ako sa kanya. "Kung minsan may mga bagay na dapat mawala. Kaya habang may pagkakataon ka pa, wag mong aaksayahin ang pagkakataong iyon. Lahat tayo namamatay. Lahat tayo mabibigyan ng isa pang pagkakataong mabuhay.
Alam ko ang sitwasyon nyu ng mama't papa mo pero kahit ano pa yun, magulang mo pa rin sila. Mahal ka nila alam mo ba yun?" "Hindi. Hindi ako naniniwalang mahal nila ako." Biglang napasimangot si lola sa sagot ko. "Nagkakamali ka." Humiga ako sa mga binti nya at hinawakan nya ang buhok ko na para bang sinusuklayan nya iyon gamit ang kamay nya. "Ipangako mo sa akin na kahit anong mangyari mamahalin mo ang mama't papa mo. Ok?"
"Opo." "Kamusta naman ang kaibigan mo? Sino nga ulit yun?" "Ah si Jhane po. Ayos naman po kaming dalawa. Minsan away, minsan bati." "Kayong dalawa, ingatan nyu ang relasyon nyo bilang isang magkaibigan. Dapat maging matatag kayo. Minsan ang magiging sanhi ng pagaaway nyo ay dahil sa isang lalaki. Pero isipin mo ang pagkakaibigan nyo. Isipin mo ang tagal ng pinagsamahan nyo kaysa sa pagkikita nyu nung lalaking iyon."
Ang lalim ng mga sinasabi sa akin ni lola at halos hindi ko maintindihan. "Lola, naalala nyo po ba yung kwento ni Alice?" "Aba syempre naman. Gusto mo ba ulit marinig yun?" Tumango ako na parang bata. Kitang kita sa mukha ko ang pagkaexcited ko. Alam kong matanda na ako pero gustong-gusto ko ang kwentong yun lalo na kung si lola ang magkwe-kwento. "Isang araw---" Umpisa pa lang ng kwento nararamdaman ko nang inaantok na ako.
Minsan iniisip ko, baka mangyare rin sa akin ang nangyare kay Alice. Nasa gitna na ng kwento si lola ng makatulog ako. Isang oras na ang nakalipas nang magising ako. Parehas kaming nakatulog ni lola pero isa lang ang napansin ko sa kanya... "Lola?... Lola?!" Di na sya nahinga pa. Di ko mapigilan ang sarili ko. Ito na pala ang huling araw na makakasama ko sya. Siguro ginawa nya ang lahat ng ito para makasama nya ako bago sya mawala.
Lamay ni lola pero wala sila mama't papa. Naiinis ako sa kanila. Pati ba naman si lola hindi nila sisiputin. Pero nangako ako kay lola na mamahalin ko sila kahit ano pang mangyare. Sa paglibing ni lola ay dumating na rin sila mama't papa. Naging maramdamin si mama dahil hindi nya man lang nakasama si lola sa huling araw nya dito sa mundo. Sometimes I wonder, where did the soul go after death? I wanted to ask that to lola pero she's dead and I can't even talk to her.
I looked up to the sky like my grandmom's did after she died and I started to ask god. Why did he do that thing such us death? But I can't blame him coz I'm just a person who live here. After a month, I still remember the day she died. What she's doing today? Is she's alright? Is she's happy now? Wanted to ask her. If there's phone there, I can text her or even call but unfortunately there's nothing. Isn't bored right? But god made a place where everyone can enjoy. I wish I can go there too.
