A

23 4 4
                                    

I'm thorned.

I'm thorned between my parents and Kent.

I want to answer Kent, but I don't want to disobey my parents. Nauna ko silang minahal bago si Kent.

Kaya ngayon ako 'to nagtatago. No, not with my parents but with Kent.

I'm afraid to talk to him, to confront him. Baka kasi iwan niya ako kapag nalaman niyang hindi pa pwede.

Nakisabay ako sa bugso ng mga estudyante sa hallway kung saan palagi siyang nag-aantay, hindi para kay Marites, kay Leila o kay Heiley kundi para pala sa akin.

Matagumpay naman akong nakapasok sa loob ng classroom na hindi niya nakikita, some part of me ay naaawa sa kanya kasi palinga-linga siya, never minding the people na kanina pa siya nababangga.

I love you but this is not the right time.

---

Tingin sa kanan. Tingin sa kaliwa.

Coast is clear.

Lakad na parang wala lang.

"So, you're really avoiding me?"

"Ay kabayong tipaklong." napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang gulat. "Gusto mo ba akong patayin?"

" Why are you avoiding me? May nagawa ba ako? Am I freaking you out? Tell me, handa naman akong magbago para matanggap mo ako."

"Its not you Kent, it's me. Hindi mo naman kailangang baguhin ang sarili mo para sa akin, tanggap kita maging sino ka man," I sincerely said.

"So you mean... the feeling is mutual?" He asked.

"Yes and No. I love you too..." He was about to hug me but I stopped him. "but it's not the right time, we need space, makakakita ka rin ng iba, let me just love you secretly."

He moves backward, one step, two steps and three steps. Sinasabi ko na nga ba, lalayo siya kapag narinig niya ang mga sinabi ko.

" 'Yan, okay na ba yang space na 'yan?" He moves backward again. "Ayan siguro mas okay na, kasi kahit sabihin mo hindi ako lalayo sa'yo, gusto ko yung tanaw kita kahit di kita nahahawakan. Masasabi ko na mahal kita, na maririnig mo.

" Ayaw ko sa iba, gusto ko ikaw, lalo na't sinagot mo na ako." He smiled widely.

"So are we official?"

Napayuko ako, I am going to drop the bomb. This is a take it or leave it question, isa lang ang magiging sagot. Sasaya ako or malulungkot.

"Hindi pa ako pwede magpaligaw. My parents are so strict, they do not allow me to have boyfriend as of now. But if you could wait, we will see." I shrugged.

After a while of waiting for his answer. Alam kong sasaya ako pagdating nang tamang panahon.

Until We Meet Again (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon